Przejdź do zawartości

Wołodymyr Homeniuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Homeniuk
Володимир Гоменюк
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Mychajłowycz Homeniuk

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1985
Bokijma

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2004 Ikwa Młynów 12 (0)
2004–2008 Tawrija Symferopol 97 (27)
2009–2011 Dnipro Dniepropetrowsk 51 (13)
2011 Arsenał Kijów 1 (0)
2011–2013 Arsenał Kijów 43 (8)
2013 Metalist Charków 7 (0)
2014–2015 Metalist Charków 20 (6)
2015 Stal Dnieprodzierżyńsk 7 (0)
W sumie: 238 (54)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Ukraina 8 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2018 Weres Równe (asystent)
2018 Weres Równe
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wołodymyr Mychajłowycz Homeniuk, ukr. Володимир Михайлович Гоменюк (ur. 19 lipca 1985 we wsi Bokijma w obwodzie rówieńskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2003/04 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Ikwa Młynów, skąd następnego sezonu przeszedł do Tawrii Symferopol. 30 kwietnia 2005 debiutował w składzie Tawrii w zremisowanym 2:2 meczu z Czornomorcem Odessa. Potem został wybrany kapitanem Tawrii. W styczniu 2009 podpisał 3-letni kontrakt z Dniprem Dniepropetrowsk[1]. 18 lipca 2011 został wypożyczony do Arsenału Kijów[2], a już 31 sierpnia 2011 podpisał 3-letni kontrakt z Arsenałem Kijów[3]. 2 września 2013 został wypożyczony do Metalista Charków[4]. W lipcu 2015 przeniósł się do Stali Dnieprodzierżyńsk[5]. 25 stycznia 2016 opuścił Stal[6] i wkrótce ogłosił o zakończeniu kariery piłkarza[7].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

1 lutego 2008 roku debiutował w narodowej reprezentacji Ukrainy w wygranym 1:0 meczu towarzyskim ze Szwecją. Łącznie rozegrał 7 gier reprezentacyjnych.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

06 kwietnia 2018 dołączył do sztabu szkoleniowego Weresu Równe, w którym pracował do 14 maja 2018[8]. 14 czerwca 2018 został mianowany na stanowisko głównego trenera Weresu[9]. Ale już 7 sierpnia 2018 podał się do dymisji[10].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]