Wincenty Kasprzycki (malarz)
 Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku. Wincenty Kasprzycki siedzi po prawej, na pierwszym planie | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
Wincenty Kasprzycki (ur. 1802, zm. 27 maja 1849 w Warszawie) – polski malarz pejzażysta i litograf.
Studia odbył w Warszawie (Królewski Uniwersytet Warszawski) i Wilnie (Cesarski Uniwersytet Wileński u Jana Rustema)[1]. Specjalizował się w pejzażach i wedutach między innymi Warszawy, Wilanowa, Natolina, Morysina, Gucina. Portrety małżeństwa Puchałów, Wojciecha Piaseckiego i innych ożywionych sztafażem. Malował też widoki wnętrz, między innymi Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku.
Obrazy Wincentego Kasprzyckiego znajdują się w Galerii w Wilanowie, Galerii Mielżyńskich w Poznaniu i Muzeum Książąt Lubomirskich. Litografował głównie portrety. Jego prawnuk Wincenty Kasprzycki (1906–65), był polskim rzeźbiarzem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prace Wincentego Kasprzyckiego w bibliotece Polona