Przejdź do zawartości

William Poromaa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Poromaa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 2000
Malmberget

Debiut w PŚ

17.03 2019, Trondheim
(55. miejsce - 15 km)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11 2020, Ruka
(15. miejsce – 15 km)

Pierwsze podium w PŚ

27.01 2023, Les Rousses (3. miejsce – 10 km)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
brąz Planica 2023 50 km C
Puchar Świata (U-23)
2. miejsce
2022/2023
3. miejsce
2021/2022

William Poromaa (ur. 23 grudnia 2000 w Malmberget) – szwedzki biegacz narciarski, brązowy medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 19 listopada 2016 roku w Bruksvallarnie, gdzie w zawodach juniorskich zajął 21. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. W 2019 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Lahti, gdzie był między innymi szósty w sztafecie i dziewiąty w biegu na 30 km stylem klasycznym. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Oberwiesenthal najwyższą pozycję wywalczył na dystansie 30 km stylem dowolnym, który ukończył na dziewiątej pozycji. Brał też udział w mistrzostwach świata młodzieżowców w Vuokatti w 2021 roku, gdzie był czwarty w biegu na 15 km stylem dowolnym.

W Pucharze Świata zadebiutował 17 marca 2019 roku w Trondheim, zajmując 55. miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 28 listopada 2020 roku w Ruce, zajmując 15. miejsce w biegu na 15 km klasykiem. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 27 stycznia 2023 roku w Les Rousses, kończąc bieg na 10 km stylem dowolnym na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go jedynie dwaj Norwegowie: Harald Østberg Amundsen i Sjur Røthe.

Wystartował na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2021 roku, gdzie razem z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce w sztafecie. W pozostałych startach był dziewiąty w biegu na 15 km stylem dowolnym i biegu łączonym oraz dwunasty na dystansie 50 km techniką klasyczną. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie był czwarty w sztafecie i sprincie drużynowym. W startach indywidualnych zajmował szóste miejsce w biegu łączonym, dziewiąte w biegu na 50 km stylem dowolnym i dziesiąte w biegu na 15 km klasykiem.

Jego rodzice, Larry Poromaa i Anette Fanqvist także reprezentowali Szwecję w biegach narciarskich[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 6 lutego 2022 Zhangjiakou 30 km bieg łączony 1:16:09,8 +2:53,9 Aleksandr Bolszunow
10. 11 lutego 2022 Zhangjiakou 15 km stylem klasycznym 37:54,8 +1:41,7 Finlandia Iivo Niskanen
4. 13 lutego 2022 Zhangjiakou bieg sztafetowy 4 x 10 km[2] 1:54:50,7 +2:09,7 Rosyjski Komitet Olimpijski
4. 16 lutego 2022 Zhangjiakou Sprint drużynowy stylem klasycznym[3] 19:22,99 +15,06  Norwegia
9. 19 lutego 2022 Zhangjiakou 50 (28,4) km stylem dowolnym[4] 1:11:32,7 +56,4 Aleksandr Bolszunow
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
9. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf 30 km bieg łączony 1:11:33,9 +2:00,4 Aleksandr Bolszunow
9. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf 15 km stylem dowolnym 33:48,7 +1:02,7 Norwegia Hans Christer Holund
4. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf bieg sztafetowy 4×10 km[5] 1:52:39,0 +1:16,5  Norwegia
12. 7 marca 2021 Niemcy Oberstdorf 50 km stylem klasycznym 2:10:52,9 +1:47,2 Norwegia Emil Iversen
5. 24 lutego 2023 Słowenia Planica 30 km bieg łączony 1:09:40,3 +46,4 Norwegia Simen Hegstad Krüger
5. 1 marca 2023 Słowenia Planica 15 km stylem dowolnym 32:17,4 +48,9 Norwegia Simen Hegstad Krüger
6. 3 marca 2023 Słowenia Planica bieg sztafetowy 4×10 km[6] 1:33:54,5 +1:36,7  Norwegia
3. 5 marca 2023 Słowenia Planica 50 km stylem klasycznym (start masowy) 2:01:30,2 +1,2 Norwegia Pål Golberg
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
21. 20 stycznia 2019 Finlandia Lahti Sprint stylem klasycznym 3:26,33 Rosja Aleksandr Tierientjew
10. 22 stycznia 2019 Finlandia Lahti 10 km stylem dowolnym 22:34,9 +54,9 Francja Jules Chappaz
9. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:15:16,7 +7,9 Włochy Luca Del Fabbro
6. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti bieg sztafetowy 4×5 km[7] 45:34,7 +41,8  Stany Zjednoczone
33. 29 lutego 2020 Niemcy Oberwiesenthal Sprint stylem dowolnym 2:33,44 - Norwegia Ansgar Evensen
19. 2 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal 10 km stylem klasycznym 26:31,7 +1:17,5 Stany Zjednoczone Gus Schumacher
9. 4 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:13:39,0 +2:22,5 Norwegia Iver Tildheim Andersen
12. 6 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal bieg sztafetowy 4×5 km[8] 54:54,9 +3:38,1  Stany Zjednoczone
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 12 lutego 2021 Finlandia Vuokatti 15 km stylem dowolnym 35:27,6 +20,9 Francja Hugo Lapalus

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2020/2021 35.
2021/2022 35.
2022/2023 13.

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwycięzca
1. 27 stycznia 2023 Francja Les Rousses 10 km stylem dowolnym 21:26,5 +17,9 3. Norwegia Harald Østberg Amundsen
2. 29 stycznia 2023 Francja Les Rousses 20 km stylem klasycznym (start masowy) 49:29,1 +1,3 3. Norwegia Johannes Høsflot Klæbo
3. 26 marca 2023 Finlandia Lahti 20 km stylem klasycznym 44:13,0 +6,0 3. Norwegia Johannes Høsflot Klæbo

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olympedia - Anette Fanqvist (ang.)
  2. Skład drużyny: Oskar Svensson, William Poromaa, Jens Burman, Johan Häggström.
  3. Skład drużyny: William Poromaa, Oskar Svensson.
  4. Bieg miał odbyć się na dystansie 50 kilometrów. Dystans, został skrócony z powodu niskiej temperatury, oraz silnego wiatru.
  5. Skład zespołu: Johan Häggström, Oskar Svensson, Jens Burman, William Poromaa
  6. Skład drużyny: Johan Häggström, Jens Burman, William Poromaa, Calle Halfvarsson
  7. Skład drużyny: Johan Herbert, Leo Johansson, William Poromaa, Axel Aflodal.
  8. Skład drużyny: Truls Gisselman, Johan Ekberg, William Poromaa, Evin Anger

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]