Przejdź do zawartości

Willa Reinholda Richtera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willa Reinholda Richtera
Zabytek: nr rej. A/53 z 20 stycznia 1971 r.[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Skorupki 6/8

Typ budynku

willa

Styl architektoniczny

neorenesans/neomanieryzm

Architekt

Ignacy Stebelski

Rozpoczęcie budowy

1903

Ukończenie budowy

1904

Ważniejsze przebudowy

1978-1985 (prace remontowe i konserwatorskie)

Pierwszy właściciel

Reinhold Richter

Kolejni właściciele

Matylda Richter, Jadwiga Scheiblerowa

Obecny właściciel

Politechnika Łódzka

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Reinholda Richtera”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Reinholda Richtera”
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Willa Reinholda Richtera”
Ziemia51°44′55″N 19°27′19″E/51,748611 19,455278

Willa Reinholda Richterawilla znajdująca się przy ulicy I. Skorupki 6/8 w Łodzi, w parku im. ks. bp. Michała Klepacza, obecnie siedziba rektoratu Politechniki Łódzkiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Willa zbudowana została według projektu architekta Ignacego Stebelskiego w latach 1903–1904 przy ówczesnej ulicy Placowej. Budynek zaprojektowano na niemieckich i angielskich wzorcach „architektury nieregularnej” dla Reinholda Richtera. W sąsiedztwie znajdowała się wzniesiona kilka lat wcześniej willa jego brata Józefa Richtera, z którą połączona została parkiem.

Po śmierci Reinholda Richtera w 1930 roku willa stała się współwłasnością jego żony Matyldy oraz ich pięciorga dzieci. Po śmierci Matyldy nastąpił dalszy podział własności. Ostatnią mieszkanką była do II wojny światowej Jadwiga Scheiblerowa z domu Richter. Po wojnie willa została przejęta przez Towarzystwo Uniwersytetów Robotniczych. W latach 1951–1956 mieściło się tu Studium Przygotowawcze do Wyższych Uczelni. 23 listopada 1954 powstał dokument o przekazaniu budynku Politechnice Łódzkiej, co nastąpiło dopiero w pierwszej połowie 1956 roku, kiedy to został siedzibą nowo powstałego Wydziału Budownictwa Lądowego. W latach 1969–1976 mieścił się tu Dział Wydawnictw PŁ. W roku 1977 postanowiono, że budynek zostanie przeznaczony na siedzibę rektoratu. Rok później rozpoczęto prace remontowe i konserwatorskie, które prowadzono z kilkuletnią przerwą do kwietnia 1985 roku. Oficjalne przekazanie budynku rektorowi nastąpiło w 40. rocznicę powstania Politechniki Łódzkiej, 24 maja 1985 roku.

W 2014 roku przeprowadzono renowację południowej ściany budynku[2], w 2016 zaś rozpoczęto remont dachu i drewnianych balkonów[3], który został przerwany 8 lipca 2016 roku pożarem. Spaleniu uległa znaczna część oryginalnej więźby dachowej budynku[4].

Budynek posłużył jako redakcja fikcyjnego czasopisma Pasikonik w filmie Kingsajz[5] oraz jako pałac w Schwarzer Forst w odc. 10 serialu Czterej Pancerni i Pies[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2011-08-30].
  2. W rektoracie Politechniki Łódzkiej... Remont jednej ściany. „Express Ilustrowany”, 13 lutego 2014. [dostęp 2016-07-08]. 
  3. 60 tys. zł na remont rektoratu Politechniki Łódzkiej. Naszemiasto.pl, 26 maja 2016. [dostęp 2016-07-08].
  4. Pożar w Łodzi. Płonie rektorat Politechniki Łódzkiej. „Express Ilustrowany”, 8 lipca 2016. [dostęp 2016-07-08]. 
  5. Kingsajz. Szlak dziedzictwa filmowego Łodzi. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  6. Czterej pancerni i pies | Łódzkie Filmowy Region [online], filmowelodzkie.pl [dostęp 2023-06-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]