Przejdź do zawartości

Wilford Brimley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilford Brimley
Ilustracja
Wilford Brimley (2012)
Imię i nazwisko

Anthony Wilford Brimley

Data i miejsce urodzenia

27 września 1934
Salt Lake City

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 2020
St. George

Zawód

aktor

Współmałżonek

Lynne Bagley
(1956-2000; jej śmierć)
Beverly Berry
(2007-2020; jego śmierć)

Lata aktywności

1967–2020

Anthony Wilford Brimley (ur. 27 września 1934 w Salt Lake City, zm. 1 sierpnia 2020 w St. George[1]) – amerykański aktor filmowy; najbardziej znany z popularnej komedii science fiction Kokon (1985; reż. Ron Howard) i jej kontynuacji z 1988 pt. Kokon: Powrót. Inne pamiętne role stworzył m.in. w takich filmach jak: Chiński syndrom (1979), Bez złych intencji (1981), Coś (1982), Urodzony sportowiec (1984) czy Firma (1993).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Salt Lake City Brimley porzucił szkołę średnią i zaciągnął się do Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych (tzw. marines). Przez 3 lata służył na Aleutach. Po opuszczeniu wojska imał się różnych zajęć; był m.in. ochroniarzem Howarda Hughesa, później pracował na ranczu i był kowalem. Następnie zaczął podkuwać konie na planach filmowych. Dzięki swojemu przyjacielowi aktorowi Robertowi Duvallowi w latach 60. zaczął pojawiać się jako statysta i kaskader w westernach. Pierwszą znaczącą rolę zagrał pod koniec lat 70. w filmie Chiński syndrom (1979) z Jackiem Lemmonem i Michaelem Douglasem. W ciągu kolejnych dekad swojej aktorskiej aktywności pojawił się w ok. 60 produkcjach.

Od 1979 zmagał się z cukrzycą. Przez lata angażował się w zwiększenie świadomości ludzi na temat tej choroby, za co w 2008 został nagrodzony przez Amerykańskie Stowarzyszenie Diabetologiczne.

Zmarł w szpitalu w St. George 1 sierpnia 2020, kilka tygodni przed 86. urodzinami. W ostatnich miesiącach miał problemy z nerkami.

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. William Grimes: Wilford Brimley, ‘Cocoon’ Star and Quaker Oats Pitchman, Is Dead at 85. The New York Times, 2020-08-02. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]