Wiesław Blaschke
Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1941 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 lutego 2021 |
profesor nauk technicznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1972 |
Habilitacja |
1983 |
Profesura |
2 czerwca 2000 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Wiesław Stanisław Blaschke (ur. 10 czerwca 1941 w Krakowie, zm. 23 lutego 2021 tamże[1]) – inżynier, nauczyciel akademicki, profesor doktor habilitowany.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1963 ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie ze specjalnością przeróbka mechaniczna. W 1972 uzyskał na tej uczelni stopień doktora, a w 1983 habilitację. W 2000 otrzymał tytuł naukowy profesora[2].
Pracował jako stażysta w kopalni „Ziemowit” w Lędzinach oraz „Wesoła” i „Dębieńsko” oraz w Jastrzębsko-Mikołowskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. W 1963 został asystentem w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin AGH. W latach 1974–1976 pełni funkcję dyrektora do spraw nauki w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych AGH. Pracował także w Polskiej Akademii Nauk.
Był wiceprezesem Węglozbytu (1995–1997) oraz doradcą prezesów PAWK-PARG (1997–2003). Następnie został profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Przeróbki Kopalin i Utylizacji Odpadów Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Pełnił funkcję profesora, kierując także Zakładem Ekonomiki i Badań Rynku Paliwowo-Energetycznego w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (w latach 1988–1993 był w nim zastępcą dyrektora do spraw nauki). W 2004 został doradcą Samoobrony RP ds. górnictwa[3].
Był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej, Polskiej Akademii Umiejętności, Krakowskiego Towarzystwa Technicznego, Polskiego Towarzystwa Przeróbki Kopalin, charytatywnej organizacji Lions Club Kraków Stare Miasto. W 2009 został prezesem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa[4].
Był autorem ponad 350 publikacji (w tym 40 referatów prezentowanych za granicą) i 120 opracowań naukowo-badawczych. Pełnił wiele funkcji w radach redakcyjnych czasopism: „Przegląd Górniczy”, „Gospodarka Surowcami Mineralnymi”, „Polityka Energetyczna”, „Technika Poszukiwań Geologicznych”, „Czasopismo Techniczne”, „Fizykochemiczne Problemy Mineralurgii”, „Biuletyn Górniczy GIPH”, „Inżynieria Mineralna”.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nie żyje Wiesław Blaschke, niezwykle zasłużony Polak. pikio.pl, 2021-02-23.
- ↑ Nominacje profesorskie. prezydent.pl, 4 lipca 2000. [dostęp 2024-11-06].
- ↑ Eksperci wychodzą z cienia. przeglad-tygodnik.pl, 27 kwietnia 2004.
- ↑ Wiesław Blaschke. ktokogo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-19)]. ktokogo.pl
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 10, poz. 152
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. inż. Wiesław Blaschke, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-11-15] .
- Biogram na stronie nettg.pl
- Absolwenci Akademii Górniczo-Hutniczej
- Członkowie Naczelnej Organizacji Technicznej
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Politycy Samoobrony
- Polscy inżynierowie górniczy
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1941
- Zmarli w 2021
- Wykładowcy Akademii Górniczo-Hutniczej
- Wykładowcy Politechniki Śląskiej
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Pochowani na cmentarzu Rakowickim