Władysław Chciuk
2 zwycięstwa | |
kapitan pilot | |
Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 października 2006 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1938–1946 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Władysław Chciuk (ur. 6 czerwca 1915 w Oświęcimiu[1], zm. 6 października 2007 w San Francisco) – polski pilot wojskowy, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Michała i Marii zd. Śpiewak, był starszym bratem Tadeusza i Andrzeja Chciuków. W 1934 ukończył Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu, gdzie należał do harcerstwa.
Ukończył w 1939 roku Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie z lokatą 100 i w stopniu podchorążego skierowany do III/2 dywizjon myśliwski w Krakowie[2]. W momencie wybuchu II wojny światowej awansowany do stopnia podporucznika.
W kampanii wrześniowej brał udział jako pilot myśliwski w składzie 121 eskadry myśliwskiej.
W dniu 17 września otrzymał rozkaz ewakuacji do Rumunii i samolotem PZL P.11c przeleciał na lotnisko Czerniowiec, skąd odleciał do Jassy, a potem Galati. Tam wraz z pozostałymi pilotami został zatrzymany i umieszczony w obozie. Z obozu zbiegł w październiku 1939 roku i przez Jugosławię i Grecję dotarł do Pireusu, skąd statkiem „Pułaski” dotarł do Marsylii[3].
Po dotarciu do Francji został przydzielony do tzw. grupy „Montpellier” i wszedł w skład 4 klucza[2]. W dniu 29 marca 1940 roku klucz został przydzielony do Groupe de Chasse III/1 w Toul Croix de Metz. Po rozpoczęciu kampanii francuskiej, dywizjon brał udział w walkach na terenem Belgii, Holandii i Luksemburga. W czasie tych walk Chciuk zestrzelił niemiecki samolot. W tym czasie dwukrotnie był zestrzelony, lecz wracał do swojej jednostki[3].
Po upadku Francji wraz ze swoimi mechanikami przez Afrykę Północną, Gibraltar udaje się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstępuje do RAF i otrzymuje numer służbowy P-0548[4]. Zostaje przydzielony do tworzącego się 308 Krakowskiego dywizjonu myśliwskiego[2]. W składzie tego dywizjonu w ramach tzw. operacji „Circus” w 1941 roku rozpoczął loty nad Francję. W dniu 24 lipca 1941 roku w czasie takiego lotu nad Francję, zestrzelił swój kolejny samolot[5], lecz sam został również zestrzelony i uległ poparzeniu, po wyleczeniu trafił do obozu jenieckiego, gdzie przebywał do końca wojny. Przebywał m.in. w obozach: Oflag X C Lübeck, Oflag VI B Warburg i Stalagu Luft III w Żaganiu, gdzie uczestniczył w budowie tunelu przy pomocy którego w nocy z 23/24 marca 1944 roku uciekło 76 jeńców wojennych[3].
Po zakończeniu wojny powrócił do Wielkiej Brytanii i kontynuował służbę w lotnictwie. Został zdemobilizowany w stopniu kapitana.
Początkowo przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie ożenił się z uczestniczką powstania warszawskiego, a wobec niemożliwości powrotu do Polski, w tym czasie jego bracia wyjechali z Polski zagrożeni aresztowaniem, w 1951 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Początkowo mieszkał w Milwaukee, gdzie pracował jako tokarz i malarz. W 1965 roku wyjechał wraz z rodziną do San Francisco, gdzie mieszkał do śmierci i gdzie został pochowany[6].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Virtuti Militari nr 9199[4]
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie[7],
- Medal Lotniczy[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tadeusz Krzystka podaje jako miejsce urodzenia Drohobycz.
- ↑ a b c Pawlak 2009 ↓, s. 197.
- ↑ a b c Chciuk 2007 ↓, s. 44.
- ↑ a b Krzystek 2012 ↓, s. 125.
- ↑ Squadron 308 "City of Krakow". Ciel de Gloire.com. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-07)]. (fr.).
- ↑ Władysław Chciuk. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2020-01-23]. (pol.).
- ↑ a b Chciuk Władysław. listakrzystka.pl. [dostęp 2020-01-23]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Chciuk. Kapitan pilot Władysław Chciuk 1915-2006. „Lotnictwo z szachownicą”. 21, s. 44, 2007. Wrocław: Wydawnictwo Sanko. ISSN 1643-5702.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- Absolwenci Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie
- Jeńcy Stalagu Luft III w Żaganiu
- Kapitanowie Polskich Sił Powietrznych
- Ludzie urodzeni w Oświęcimiu
- Podporucznicy lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Polscy lotnicy w kampanii wrześniowej
- Polscy piloci myśliwscy
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Medalem Lotniczym
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 2006
- Piloci polskich kluczy frontowych
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Stanach Zjednoczonych po II wojnie światowej
- Oficerowie Dywizjonu 308
- Żołnierze 121 Eskadry Myśliwskiej