Władimir Biezbokow

Władimir Biezbokow
Владимир Безбоков
	generał pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1922 ; Atkarsk
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 2000 ; Irkuck
	Przebieg służby
Lata służby	1940–1985
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
Stanowiska	dowódca 30 Armii Powietrznej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Władimir Michajłowicz Biezbokow (ros. Владимир Михайлович Безбоков, ur. 14 czerwca 1922 w Atkarsku w guberni saratowskiej, zm. 3 sierpnia 2000 w Irkucku) – radziecki lotnisk wojskowy, generał pułkownik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Do 1939 skończył 10 klas szkoły i aeroklub w Saratowie, od kwietnia 1940 służył w Armii Czerwonej, w marcu 1941 ukończył saratowską wojskową lotniczą szkołę pilotów i został lotnikiem bombowca dalekiego zasięgu w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. Od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako lotnik 7 lotniczego pułku bombowców dalekiego zasięgu, później zastępca dowódcy eskadry lotniczego pułku dalekiego zasięgu, od grudnia 1944 do maja 1945 był zastępcą dowódcy eskadry 7 gwardyjskiego lotniczego pułku bombowców dalekiego zasięgu 18 Armii Powietrznej. Brał udział w obronie Moskwy i Leningradu, operacji wiaziemskiej i woroszyłowgradzkiej, bitwie pod Stalingradem, operacji krasnodarskiej, bitwie pod Kurskiem, operacji orłowskiej, sumsko-pryłuckiej, krasnosielsko-ropszyńskiej, bobrujskiej, jassko-kiszyniowskiej, wschodniokarpackiej, wschodniopruskiej i berlińskiej. Podczas słowackiego powstania narodowego we wrześniu-październiku 1944 wykonał wiele nocnych lotów bojowych, dostarczając sprzęt i ewakuując rannych.

Podczas wojny wykonał 262 loty bojowe, prowadząc naloty na siłę żywą i technikę wroga. W sierpniu-wrześniu 1945 brał udział w wojnie z Japonią jako zastępca dowódcy eskadry 7 gwardyjskiego lotniczego pułku bombowego Frontu Zabajkalskiego; wykonał wówczas 28 lotów bojowych. Po wojnie służył w Zabajkalsko-Amurskim Okręgu Wojskowym jako zastępca dowódcy eskadry, 1946-1952 był zastępcą dowódcy i dowódcą eskadry bombowców w Boryspolu, 1952−1953 lotnikiem-inspektorem Zarządu Przygotowania Bojowego Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, a od czerwca do sierpnia 1953 zastępcą dowódcy 37 gwardyjskiego lotniczego pułku bombowców w Szatałowie w obwodzie smoleńskim. W 1956 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną w Monino, 1956-1958 dowodził pułkiem ciężkich bombowców w Uzynie/Semipałatyńsku, później był zastępcą dowódcy i od listopada 1959 do maja 1961 dowódcą 79 Lotniczej Dywizji Ciężkich Bombowców w Semipałatyńsku, a 1961−1963 I zastępcą dowódcy 8 Samodzielnego Lotniczego Korpusu Ciężkich Bombowców w Błagowieszczeńsku. W 1965 ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego i został zastępcą dowódcy, a w lutym 1969 dowódcą 6 Samodzielnego Lotniczego Korpusu Ciężkich Bombowców w Smoleńsku, od października 1972 do kwietnia 1980 był zastępcą dowódcy Lotnictwa Dalekiego Zasięgu ds. przygotowania bojowego, a od kwietnia 1980 do września 1985 dowódcą 30 Armii Powietrznej w Irkucku, następnie zakończył służbę wojskową. W latach 1971–1975 był deputowanym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR 8 kadencji. W 2013 pośmiertnie otrzymał honorowe obywatelstwo Irkucka. W Irkucku jego imieniem nazwano ulicę.

Awanse

sierżant (marzec 1941)
młodszy porucznik (25 grudnia 1941)
porucznik (27 lipca 1942)
starszy porucznik (27 lipca 1943)
kapitan (27 lipca 1944)
major (29 stycznia 1949)
podpułkownik (29 kwietnia 1952)
pułkownik (21 lutego 1957)
generał major lotnictwa (9 maja 1961)
generał porucznik lotnictwa (29 kwietnia 1970)
generał pułkownik lotnictwa (3 lutego 1984)

Odznaczenia

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (29 czerwca 1945)
Order Lenina (29 czerwca 1945)
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie - 31 grudnia 1942, 28 września 1943 i 22 lutego 1968)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie - 29 lutego 1944 i 11 marca 1985)
Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie - 26 października 1955 i 14 maja 1956)
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (30 kwietnia 1975)
Medal „Za Odwagę” (ZSRR) (20 czerwca 1942)
Medal „Za zasługi bojowe” (15 listopada 1950)
Order Czerwonej Gwiazdy (Czechosłowacja)

I inne.

Bibliografia

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=17 (ros.)