Wólka Ponikiewska
Wygląd
Na mapach: 50°51′52″N 22°35′43″E/50,864444 22,595278
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
23-155[4] |
Tablice rejestracyjne |
LUB |
SIMC |
0905913[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu lubelskiego | |
Położenie na mapie gminy Zakrzew | |
50°51′52″N 22°35′43″E/50,864444 22,595278[1] |
Wólka Ponikiewska – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Zakrzew[5][6]. Leży nad Porem
Wieś stanowi sołectwo gminy Zakrzew[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 167 mieszkańców[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151383
- ↑ Wieś Wólka Ponikiewska w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-25] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-29] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1486 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Strona gminy Zakrzew, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ponikiewska Wola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 774 .