Typin
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-600[4] |
Tablice rejestracyjne |
LTM |
SIMC |
0902613[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Tomaszów Lubelski | |
50°29′15″N 23°34′40″E/50,487500 23,577778[1] |
Typin – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Lubelski[6][5].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Tomaszów Lubelski[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 414 mieszkańców[8].
Opodal w dolinie rzeki Huczwy znajdują się fortyfikacje – wały, fosy, resztki bastionów narożnych; są to pozostałości obronnego zameczku z ok. XVII w[9].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Anny w Gródku[10].
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0902620 | Bukowina | część wsi |
0902636 | Dobrzanówka | część wsi |
0902642 | Folwarczysko | część wsi |
0902659 | Kątek | część wsi |
0902665 | Parama | część wsi |
0902671 | Pod Lasem | część wsi |
0902688 | Stara Wieś | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś wymieniona w 1409 roku jako majętność Stanisława Szwaba z Typina[11], jednego z współfundatorów kościoła w Gródku. Natomiast w 1484 r. do Mikołaja Szwaba z Typina. Według registrów poborowych z 1564 roku wieś miała 6 łanów (to jest ok. 100,8 ha) gruntów uprawnych[12]. W 1783 roku była własnością Pawła Gembarzewskiego. W 1880 r. wieś liczyła 46 domów z 377 mieszkańcami[13], zaś według spisu z 1921 roku (wówczas w gminie Majdan Górny) były tu 132 domy oraz 770 mieszkańców, w tym 34 Żydów i 256 Ukraińców[14].
W II połowie XIX w. istniała tu drewniana cerkiew z 1825 roku, na miejscu wcześniej istniejącej wybudowanej przed 1700 r. Cerkiew Świętych Piotra i Pawła została zburzona podczas tzw. akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej latem 1938 r. We wsi przetrwał cmentarz prawosławny[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142167
- ↑ Wieś Typin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-06] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1311 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-01-13].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-01-13].
- ↑ Jan Buraczyński: Roztocze Środkowe. Mapa turystyczna. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1978. (pol.).
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Janeczek 1991 ↓, s. 360.
- ↑ Jabłonowski 1902 ↓, s. 210;242.
- ↑ Typin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 717 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2018-01-13] .
- ↑ Metropolita Hilarion w diecezji lubelsko-chełmskiej [online], lublin.cerkiew.pl [dostęp 2018-07-16] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: 1991. ISBN 83-85463-14-3.
- Aleksander Jabłonowski: Polska XVI wieku pod względem geograficzno - statystycznym tom VII cz.1 Ziemie Ruskie - Ruś Czerwona [w:] Źródła Dziejowe tom XVIII część pierwsza. opracowanie. Warszawa: Warszawska Drukarnia Estetyczna ul. Mazowiecka 2, 1902, s. 414.