Przejdź do zawartości

Tylko Rock

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tylko Rock
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Polska

Wydawca

Res Publica Press International, Y-Press, Dom Wydawniczy Wolne Słowo, Dom Wydawniczy Media Kolor

Tematyka

muzyczne

Pierwszy numer

wrzesień 1991

Ostatni numer

wrzesień/październik 2002

Redaktor naczelny

Wiesław Weiss

Średni nakład

60–75 tys. egz.

Liczba stron

62–116

ISSN

1230-2317

Tylko Rock – polski miesięcznik zajmujący się muzyką rockową, ukazujący się w latach 1991–2002. Założycielami pisma byli Wiesław Królikowski i Wiesław Weiss, znani wcześniej z Magazynu Muzycznego. Jego bezpośrednią kontynuacją jest Teraz Rock, wydawany od 2003.

Historia pisma

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy numer ukazał się we wrześniu 1991, jego wydawcą była Res Publica Press, składał się z 72 stron i wyszedł w nakładzie 75 tysięcy egzemplarzy[1], w kolejnych numerach redakcja podawała nakład 60 tysięcy[2]. W trakcie istnienia pismo kilka razy zmieniało layout: w 1994, 1996, 1998 i dwukrotnie w 2002[2]. Objętość była zmienna i wynosiła 62–116 stron[2].

W 2000 pismo zostało przejęte grupę 4Media i wydawane przez kilka firm: Y-Press, Dom Wydawniczy Wolne Słowo S.A., a na końcu przez Dom Wydawniczy Media Kolor[2]. Grupa 4Media wkrótce upadła – i zdaniem redaktora naczelnego doprowadziła pismo do upadku[3]. Jesienią 2002, po wydaniu 134 numerów, pismo przestało się ukazywać[2].

Redakcja znalazła nowego wydawcę i stworzyła bezpośrednią kontynuację czyli Teraz Rock, którego pierwszy numer ukazał się w marcu 2003[3].

Zawartość pisma

[edytuj | edytuj kod]

Tylko Rock promował się jako „jedyne pismo rockowe w Polsce”[2]. Pismo publikowało liczne wywiady z zagranicznymi muzykami. Główną część każdego numeru stanowiła obszerna wkładka z monograficznym omówieniem jednego wykonawcy – zwykle z zagranicy[4]. W piśmie funkcjonowały łącznie 152 rubryki – część z nich obecna w każdym numerze, np. relacje z koncertów, recenzje i „Świeży krem” (aktualności), część periodyczna[2].

Najwięcej publikacji w piśmie poświęcono następującym wykonawcom: Deep Purple, The Beatles, U2, Metallica, Pink Floyd, Pearl Jam, The Cure, The Rolling Stones, Dżem i Oasis[2]. Polską specyfiką pisma była duża popularność wykonawców z kręgu rocka progresywnego i neoprogresywnego[2].

Pod koniec lat 90. pismo pod nowym szyldem „Magazyn nie tylko popkulturalny” podjęło próby poszerzenia tematyki o inne gatunki muzyczne (np. pop), a także recenzje filmowe[4][5].

Artur Trudzik podkreślał, że redakcja periodyku starała się utrzymać tytuł na odpowiednim poziomie merytorycznym i edytorskim[2]. Według Jana Skaradzińskiego pismo wyróżniało się rzetelnością, dobrą polszczyzną, choć jednocześnie recenzje w dużym stopniu reklamowały płyty[4].

Według Artura Trudzika Tylko Rock był jedynym polskim czasopismem muzycznym, które doczekało się kompleksowych, medioznawczych badań monograficznych[2].

Redakcja i współpracownicy

[edytuj | edytuj kod]

Przez cały okres istnienia pisma redaktorem naczelnym pozostawał Wiesław Weiss, a jego zastępcą Wiesław Królikowski. Z pismem współpracowali m.in. Igor Stefanowicz, Robert Sankowski, Grzegorz Kszczotek, Tomasz Beksiński, Daniel Wyszogrodzki, Wojciech Machała, Krzysztof Celiński, Maria Szelichowska, Jacek Leśniewski. Grzegorz K. Kluska, Bartek Koziczyński, Marcin Gajewski i Michał Kirmuć[1][2][4][5]. Łącznie w ciągu całej historii pisma, ukazały się w nim teksty 709 autorów[2].

Stałą częścią pisma były felietony muzyków – autorami tekstów byli m.in. Czesław Niemen, Tomek Lipiński, Lech Janerka, Kora, Kazik Staszewski[1]. Felietony Staszewskiego opublikowane zostały też później w zbiorze "Niepiosenki"[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Stopka redakcyjna, „Tylko Rock”, nr 1/1991, wrzesień 1991.
  2. a b c d e f g h i j k l m Artur Trudzik, Tylko Rock – rezultaty badań nad miesięcznikiem, „Zeszyty Prasoznawcze”, 2014 (Tom 57, Numer 3 (219)), 2014, s. 565–591, DOI10.4467/2299-6362PZ.14.033.2367, ISSN 2299-6362 [dostęp 2021-05-24] (pol.).
  3. a b Wiesław Weiss, Wiesław Królikowski, Intro, „Teraz Rock”, nr 1/2003, marzec 2003.
  4. a b c d Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Poznań: In Rock, 2006, s. 578-579. ISBN 83-60157-14-6.
  5. a b „Tylko Rock”, nr 8/2002, sierpień 2002.
  6. „Niepiosenki" Kazik Staszewski [online], Wydawnictwo Kosmos Kosmos [dostęp 2021-12-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]