Tygodnik Literacki poświęcony literaturze, sztukom pięknym i krytyce
 Numer z 7 marca 1842 | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer |
1838 |
| Ostatni numer |
1846 |
| Redaktor naczelny | |
| OCLC | |
Tygodnik Literacki poświęcony literaturze, sztukom pięknym i krytyce – tygodnik kulturalno-społeczny o postępowym programie, ukazujący się w Poznaniu w latach 1838-1846.
Czasopismo początkowo było redagowane przez Antoniego Poplińskiego i Józefa Łukaszewicza, ale w końcu 1839 przejął je Antoni Woykowski (1817-1850). Pod jego kierownictwem pismo zyskało wysoki poziom literacki i rozgłos ogólnopolski. Do współpracowników Tygodnika należeli: Edward Dembowski, Józef Ignacy Kraszewski, Karol Libelt, Juliusz Słowacki, czy Kazimierz Erenberg. Współredaktorką czasopisma była Julia Molińska-Woykowska, żona Antoniego Woykowskiego, propagatorka emancypacji kobiet. Nakład wahał się w zakresie 1500-2000 egzemplarzy. Problemów pismu przysparzała pruska cenzura. Woykowski popadł też w problemy natury finansowej, co spowodowało upadek projektu i zamknięcie pisma w 1846[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.248-249