Trampolino Italia
| Punkt konstrukcyjny K90, K55, K32, K20 | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia | |
| Igelit |
brak |
| Rekord |
92 m |
| (1981-12-20) | |
| Kluby | |
Położenie na mapie Włoch  | |
 46°30′45,25″N 12°08′51,35″E/46,512569 12,147597
| |
Trampolino Italia – zespół skoczni narciarskich we włoskiej miejscowości Cortina d’Ampezzo.
W skład kompleksu wchodzą cztery skocznie o punktach konstrukcyjnych zlokalizowanych na 90., 55., 32. i 20. metrze. Na największym obiekcie rozegrano konkursy w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej podczas zimowych igrzysk olimpijskich w 1956. Pięciokrotnie obiekt był również areną zmagań skoczków narciarskich w Pucharze Świata. Od 1990 nie ma homologacji FIS i pozostaje nieużywany[1][2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1923 w Zuel, na przedmieściach Cortina d’Ampezzo, została wybudowana pierwsza skocznia narciarska, którą nazwano Franchetti na cześć inwestora tej budowy, barona Carlo Franchettiego, miejscowego hotelarza. Na obiekcie tym możliwe było oddawanie skoków w okolice 40. metra. Rekordzistami skoczni byli austriaccy zawodnicy z Innsbrucka – Greising i Schatz, którzy zimą 1924 uzyskali 42 m[3]. W 1926 dokonano pierwszej przebudowy skoczni, po której możliwe było oddawanie skoków ponad 50-metrowych[2]. W lutym 1927 obiekt był areną zmagań skoczków narciarskich i dwuboistów podczas mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. W konkursie skoków triumfował wówczas Szwed Tore Edman (w drugiej próbie uzyskał 54 m, co było najlepszym rezultatem konkursu i zarazem rekordem obiektu[3]), a w kombinacji norweskiej – reprezentant Czechosłowacji, Rudolf Burkert[4].
W 1939 obiekt został wyburzony, a rok później rozpoczęła się budowa nowej skoczni narciarskiej w związku z organizacją w Cortina d’Ampezzo mistrzostw świata w 1941. Na mistrzostwach skocznia była miejscem rozgrywania zawodów w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej. W skokach triumfował Fin Paavo Vierto[5], a w kombinacji – Niemiec Gustav Berauer[6]. Podczas konkursu skoków rekord obiektu ustanowił Niemiec Josef Weiler, uzyskując odległość 76 m. Mimo najdłuższego rezultatu, zajął czwarte miejsce w konkursie z uwagi na niskie oceny sędziowskie[2]. W sierpniu 1946 Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) na kongresie w Pau unieważniła wyniki zawodów w związku z małą liczbą uczestników[7]. Ostatnim rekordzistą ówczesnej skoczni został w 1952 Fin Ossi Laaksonen z wynikiem 78 m[2].
W związku z otrzymaniem przez Cortina d’Ampezzo prawa do organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w 1956, konieczne było dokonanie modernizacji istniejącej skoczni narciarskiej. Prace nad nową skocznią rozpoczęły się w kwietniu 1955[3], a w grudniu tego roku dokonano jej oficjalnego otwarcia[2]. Profil olimpijskiej skoczni zaprojektowali: inżynier Guglielmo Holzner oraz ekspert z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, Straumann. Punkt konstrukcyjny usytuowany został na 72. metrze[3]. Nowy obiekt zawierał dwie trybuny boczne, mogące pomieścić 3000 widzów, oraz dodatkowe ok. 40 000 miejsc dla kibiców zgromadzonych wokół zeskoku[8]. W lutym 1956 na skoczni przeprowadzono zawody olimpijskie w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej. W skokach zwyciężył Fin Antti Hyvärinen, który ustanowił rekord obiektu, w drugiej serii osiągając odległość 84 m[2][9]. W kombinacji po skokach prowadził reprezentant ZSRR, Jurij Moszkin[10], ostatecznie jednak najlepszym zawodnikiem został Norweg Sverre Stenersen[11].
W 1979 na skoczni odbyła się inauguracja pierwszej edycji Pucharu Świata w skokach narciarskich. Zwycięzcą zawodów został Toni Innauer. Później jeszcze czterokrotnie rozegrano konkursy Pucharu Świata w skokach narciarskich w Cortina d’Ampezzo. W sezonie 1981/1982 najlepszy był Roger Ruud, w sezonie 1982/1983 – Matti Nykänen, w sezonie 1983/1984 – Jens Weißflog, a w sezonie 1984/1985 – ponownie Roger Ruud[1]. Planowano również rozegrać inauguracyjne zawody w drugim sezonie Pucharu Świata (sezonie 1980/1981), jednak zostały one odwołane z powodu braku śniegu[12]. Podczas zawodów PŚ w grudniu 1981 rekord skoczni ustanowił Roger Ruud wynikiem 92 m[1]. W tym samym sezonie na obiekcie w Cortina d’Ampezzo rekord Włoch w długości skoku narciarskiego poprawił Bruno De Zordo, uzyskując 86,5 m[8].
W 1981 skocznia pojawiła się w scenie Tylko dla twoich oczu, filmu o przygodach Jamesa Bonda[13].
W 1990 skocznia utraciła homologację FIS, a rodzimy Włoski Związek Sportów Zimowych nie podjął się jej przebudowy. W związku z tym na obiekcie nie są organizowane zawody w skokach narciarskich[2]. Wobec tego dla skoczni znajdowano później inne sposoby wykorzystania, funkcjonuje ona jako atrakcja turystyczna. W grudniu 2015 rozświetlono ją 20 tysiącami światełek LED z okazji Bożego Narodzenia[14], z kolei we wrześniu 2018 zorganizowano na niej mistrzostwa świata w łucznictwie polowym[15].
Cortina d’Ampezzo ubiega się o prawo organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w 2026. Mimo to organizatorzy nie przewidują wykorzystania skoczni, po ewentualnym wyborze Cortina d’Ampezzo na organizatora zawody olimpijskie w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej przeprowadzone zostaną na Trampolino Dal Ben w Predazzo[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Cortina d’Ampezzo – Italia. Berkutschi. [dostęp 2018-11-10]. (niem.).
- ↑ a b c d e f g Cortina d’Ampezzo. Skisprungschanzen. [dostęp 2018-11-10].
- ↑ a b c d VII Giochi Olimpici Invernali. Rapporto ufficiale. Cortina d’Ampezzo: Comitato Olimpico Nazionale Italiano, 1956, s. 137–155. [dostęp 2018-11-10]. (wł. • ang.).
- ↑ Kazimierz Schiele. Sporty zimowe. Zawody narciarskie w Cortina d’Ampezzo. „Stadjon”. 7, s. 8, 17 lutego 1927. [dostęp 2018-11-10].
- ↑ Ausklang der Ski-Weltmeisterschaften in Cortina. „Dolomiten”, s. 6, 10 lutego 1941. [dostęp 2018-11-10]. (niem.).
- ↑ Die Ski-Weltmeisterschaften in Cortina d’Ampezzo. „Alpenzeitung”, s. 4, 7 lutego 1941. [dostęp 2018-11-10]. (niem.).
- ↑ The history. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2018-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Il Trampolino Olimpico Italia. Dolomiti. [dostęp 2018-11-10]. (wł.).
- ↑ Adam Bucholz: Przerwanie norweskiej passy – Cortina d’Ampezzo 1956. Skijumping.pl, 19 grudnia 2013. [dostęp 2018-11-10].
- ↑ Nordic Combined at the 1956 Cortina d’Ampezzo Winter Games: Men's Individual Ski Jumping, Normal Hill. Sports Reference. [dostęp 2018-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-19)]. (ang.).
- ↑ Nordic Combined at the 1956 Cortina d’Ampezzo Winter Games: Men's Individual. Sports Reference. [dostęp 2018-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
- ↑ Katarzyna Służewska: Historia Pucharu Świata (cz.1). Skoki24.pl, 29 października 2015. [dostęp 2020-03-24].
- ↑ For Your Eyes Only (1981). Filmsquare, 18 lipca 2013. [dostęp 2018-11-10]. (ang.).
- ↑ Marco Dibona. Trampolino natalizio: 21mila luci „verdi” per dare il benvenuto ai turisti. „Il Gazzettino”, 9 grudnia 2015. [dostęp 2018-11-10]. (wł.).
- ↑ Chris Wells: Beginner’s guide to the Cortina 2018 World Archery Field Championships. Międzynarodowa Federacja Łucznicza, 4 września 2018. [dostęp 2018-11-10]. (ang.).
- ↑ Punti di forza e di debolezza delle tre città italiane che vogliono i Giochi invernali. Agenzia Giornalistica Italia, 10 lipca 2018. [dostęp 2018-11-10]. (wł.).
