Przejdź do zawartości

Towarzystwo Rolnicze w Królestwie Polskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojsko rosyjskie strzela do manifestantów na Placu Zamkowym w Warszawie, 8 kwietnia 1861 roku

Towarzystwo Rolnicze – organizacja skupiająca ziemian Królestwa Polskiego w latach 1858–1861.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo powstało na fali liberalnych reform cara Aleksandra II, wywołanych przegraną przez Imperium Rosyjskie wojną krymską. Była to faktycznie pierwsza organizacja pozarządowa istniejąca w Królestwie Polskim, nie poddana kontroli władz carskich[potrzebny przypis]. Zajmowała się szeroko rozumianą polityką rolną; dbała o podniesienie rentowności polskiego rolnictwa, opowiadała się za stopniowym odchodzeniem od pańszczyzny. Postulowała oświatę chłopów. Prezesem Towarzystwa Rolniczego był hrabia Andrzej Artur Zamoyski.

Utworzone ukazem cesarza Aleksandra II z 24 listopada 1857 roku[1].

28 lutego 1861 wraz z przedstawicielami Delegacji Miejskiej skierowało adres do cesarza Aleksandra II, przedłożony namiestnikowi Królestwa Polskiego Michaiłowi Gorczakowowi. Głosił on, że życzenia kraju tym są gorętsze, że w rodzinie ludów europejskich on tylko jeden pozbawiony jest tych koniecznych warunków bytu, bez których żadna społeczność dojść nie może do poznania celów, dla których ją Opatrzność do życia powołała.[2]

Istniało do 6 kwietnia 1861, rozwiązane przez Aleksandra Wielopolskiego. 8 kwietnia 1861, w wyniku ostrzelania przez Rosjan uczestników demonstracji przeciw rozwiązaniu Towarzystwa Rolniczego na Placu Zamkowym w Warszawie, zginęło ponad 100 osób, a ok. 200 zostało rannych[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gazeta Warszawska nr 343, 1857, s. 1. Dziennik praw Królestwa Polskiego. T. 51 nr.155 s.110 - 143 ukaz z 12/24 XI 1857
  2. Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983, s. 59-60.
  3. Anna Klubówna, Jadwiga Stępieniowa: W naszej Ojczyźnie. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 335-336.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]