Torpedowce typu Ophir
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia | |
Wejście do służby |
1901–1903 |
Wycofanie |
1919 |
Zbudowane okręty |
6 |
Dane taktyczno-techniczne[1][2] | |
Wyporność |
normalna: 105 ton |
Długość |
46,63 m |
Szerokość |
4,7 m |
Zanurzenie |
2,4 m |
Napęd |
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania o mocy 1901 KM |
Prędkość |
25 węzłów |
Zasięg |
2200 Mm przy prędkości 10 węzłów |
Załoga |
25 |
Uzbrojenie |
Torpedowce typu Ophir – holenderskie torpedowce z przełomu XIX i XX wieku. W latach 1900–1903 w stoczniach Yarrow Shipbuilders w Poplar i De Schelde we Vlissingen zbudowano sześć okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Koninklijke Marine w latach 1901–1903, a z listy floty skreślono je w 1919 roku.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Torpedowce I klasy typu Ophir były powiększoną wersją okrętów typu Hydra[1] . Trzy pierwsze jednostki powstały w Wielkiej Brytanii, a pozostałe zbudowano w stoczni krajowej[1] .
Okręty zbudowane zostały w stoczni Yarrow w Poplar (trzy) i De Schelde we Vlissingen (także trzy)[1][2]. Stępki okrętów położono w latach 1900–1901, a zwodowane zostały w latach 1901–1903[1][3].
Okręt | Stocznia | Położenie stępki | Wodowanie | Wejście do służby | Los |
---|---|---|---|---|---|
„Ophir” | Yarrow | 1900 | 6 marca 1901 | 1901 | wycofany 1919 |
„Pangrango” | 1901 | ||||
„Rindjani” | |||||
„Smeroe” | De Schelde | 1901 | 1903 | 1903 | |
„Tangka” | |||||
„Wajang” |
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 46,63 metra, szerokości 4,7 metra i zanurzeniu 2,4 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 105 ton, zaś pełna 140 ton[1][2][a]. Siłownię jednostek stanowiła maszyna parowa potrójnego rozprężania o mocy 1901 KM, do której parę dostarczały dwa kotły Yarrow[2][4][b]. Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła 25 węzłów[1][2][c]. Okręty zabierały zapas 32 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2200 Mm przy prędkości 10 węzłów[1] .
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się dwa pojedyncze działa kalibru 50 mm L/37 Krupp[1][2]. Broń torpedową stanowiły trzy pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][5][d].
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 25 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][4].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Torpedowce typu Ophir zostały przyjęte w skład Koninklijke Marine w latach 1901–1903[1] . Wszystkie jednostki wycofano ze składu floty w 1919 roku[1][3].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brassey 1905 ↓, s. 329 podaje, że wyporność okrętów wynosiła 130 ton.
- ↑ Gogin 2021 ↓ podaje, że moc siłowni wynosiła 2000 KM.
- ↑ Brassey 1905 ↓, s. 329 podaje, że prędkość okrętów wynosiła 27 węzłów.
- ↑ Brassey 1905 ↓, s. 329 i Gardiner, Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 376 podają, że okręty wyposażone były w dwie wyrzutnie torped.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1860–1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). New York: Mayflower Books Inc., 1979. ISBN 0-8317-0302-4. (ang.).
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: OPHIR 1st class torpedo boats (1903-1903). Navypedia. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1905/6. Fred T. Jane (red.). New York: Arco Publishing Company, 1970. (ang.).
- The Naval Annual, 1905. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1905. (ang.).