Przejdź do zawartości

Teremiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teremiec
kolonia
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Białopole

Liczba ludności (2021)

105[2]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-135[3]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0101132[4]

Położenie na mapie gminy Białopole
Mapa konturowa gminy Białopole, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Teremiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Teremiec”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Teremiec”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Teremiec”
Ziemia50°59′22″N 23°48′40″E/50,989444 23,811111[1]

Teremieckolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Białopole[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Kolonia jest sołectwem w gminie Białopole[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 kolonia liczyła 129 mieszkańców i była dziesiątą co do liczby ludności miejscowością gminy[7].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Białopolu[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Teremiec jako folwark wchodzący w skład dóbr Strzelce wymieniony został już w 1834 roku w akcie kupna-sprzedaży (wtedy to Karolina i Józef małżonkowie Iżyccy odkupili od rządu Królestwa Polskiego (Kongresówki) dobra Strzelce). Wraz z całym kluczem strzeleckim folwark był w posiadaniu Iżyckich, Poletyłów i Zamoyskich. W 1896 roku folwark był dzierżawiony przez Franciszka Weissberga. W okresie I wojny światowej, podobnie jak inne okoliczne miejscowości, Teremiec został zdewastowany. Po zakończeniu działań wojennych część majątku dzierżawił Stefan Gnatkowski. W latach trzydziestych XX wieku folwark został częściowo rozparcelowany. II wojna światowa przyniosła kolejne zniszczenia, m.in. w pożarze spłonął drewniany dwór.[9]

Parki i przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie we wsi pozostały resztki podworskiego parku liczące ok. 1,5 ha[10]. Rośnie tu około 200 drzew dziesięciu gatunków (np. dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, jesion wyniosły, robinia akacjowa, buk zwyczajny, modrzew europejski czy kasztanowiec biały).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 139438
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-12-16].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1290 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  6. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-16]
  7. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  8. Opis parafii na stronie diecezji
  9. Wawryniuk 2002 ↓, s. według indeksu"Teremiec".
  10. Wawryniuk ↓, s. według indeksu"Teremiec".

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]