Przejdź do zawartości

Teoria literatury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Teoria literaturynauka, której przedmiotem badań jest literatura, ale która w odróżnieniu od historii literatury nie skupia się na periodyzacji zjawisk literackich, a w odróżnieniu od poetyki nie zajmuje się samą budową dzieła literackiego. Teoria literatury badając konkretne utwory i fakty literackie próbuje wykryć pewne ogólne prawidłowości nimi rządzące oraz określające ich charakter. Pojęcie pojawiło się w latach sześćdziesiątych XX wieku w pracach badaczy angielskich. We współczesnej teorii literatury da się zauważyć następujące tendencje:

  • powiązania z dziedzinami takimi jak epistemologia, ontologia, psychologia;
  • analiza własnej historii;
  • próba zawężenia przedmiotu badań;
  • próba ustalenia jednej obowiązującej teorii.

Teoria literatury bada z jednej strony pewne konkretne wytwory ludzkie, z drugiej zaś prawidłowości rządzące procesem rozwojowym danej ich dziedziny. Stąd też można wyróżnić dwa podstawowe nurty badań teoretyczno-literackich:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • M. Głowiński, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Zarys teorii literatury, Warszawa 1975.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]