Przejdź do zawartości

Szczeżuja pospolita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczeżuja pospolita
Anodonta anatina
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

małże

Podgromada

Palaeoheterodonta

Rząd

Unionoida

Rodzina

skójkowate

Rodzaj

Anodonta

Gatunek

szczeżuja pospolita

Synonimy
  • Mytilus anatina Linnaeus, 1758
  • Anodonta piscinalis Nilsson, 1823
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Szczeżuja pospolita (Anodonta anatina) – gatunek małża z rodziny skójkowatych (Unionidae), szeroko rozprzestrzeniony w zachodniej Palearktyce. Żyje w wodach bieżących i stojących. Osiąga długość do 10 cm, ma muszlę jajowatą.

Szczeżuja zagrzebuje się częściowo w mule, a porusza się przy pomocy narządu zwanego nogą. Odżywia się, odfiltrowując (odcedzając) pokarm z wody. Pokarm stanowią drobne, zwykle jednokomórkowe organizmy wodne (fitoplankton i zooplankton) oraz detrytus (drobna zawiesina szczątków organicznych).

W Polsce szczeżuja jest gatunkiem pospolitym[2][3], niepodlegającym ochronie gatunkowej i siedliskowej, cennym przyrodniczo i łatwym do monitorowania. Na równi ze skójkami stał się jednak małżem coraz rzadziej spotykanym, gdyż wymaga zupełnie czystej wody. W dorzeczach Odry i Wisły notowany był na stanowiskach Odry środkowej, w Wiśle środkowej, w Przekopie Wisły, w Zalewie Wiślanym oraz w Radomce i Pilicy. Na większości z tych stanowisk występował rzadko lub stwierdzano jedynie obecność pustych muszli. W 2004 roku był gatunkiem bardzo częstym w Radomce i częstym w Przekopie Wisły[3].

Jest żywicielem pośrednim przywry Phyllodistomum duplicatum. W razie występowania tego gatunku, obecność jego larw stwierdzano u 0,2–11,9% osobników w populacji. Namnożone larwy mogą zajmować gonady żywiciela, prowadząc do jego bezpłodności[4]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anodonta anatina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008. ISBN 978-83-88147-09-8.
  3. a b Krzysztof Lewandowski: Biuletyn Monitoringu Przyrody 1/2004(5). Warszawa: 2004. ISBN 83-85908-82-X. (pdf)
  4. Virmantas Stunžėnas i inni, Discovery of adults of the gorgoderid trematode Cercaria duplicata with first morphological description, molecular identification and notes on host specificity, „Scientific Reports”, 14 (1), 2024, DOI10.1038/s41598-024-72921-y, ISSN 2045-2322, PMID39333174, PMCIDPMC11436660 [dostęp 2024-10-31] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]