Szczaw gajowy[edytuj]
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
szczaw gajowy |
Nazwa systematyczna | |
Rumex sanguineus L. Sp. pl. 1:334. 1753 |
Szczaw gajowy (Rumex sanguineus L.) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. Występuje dziko w Azji (Iran i Kaukaz) oraz na większości obszaru Europy[3]. W Polsce rozpowszechniony.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina kępiasta, z przyziemną rozetą liści osiągająca wysokość od 30 do 35 cm. Podczas owocowania cała roślina przebarwia się na czerwono.
- Łodyga
- W czasie kwitnienia, osiąga wysokość od 50 do 75 cm, ulistniona skrętolegle.
- Liście
- Odziomkowe duże, długoogonkowe, koloru zielonego w okresie owocowania przebarwiają się na bordowo. Blaszka liściowa, całobrzega owalnie lancetowata, z sercowatą nasadą, użyłkowana pierzasto z silnym nerwem głównym. Żyłki nerwowe w kolorze karminowym, które w stronę brzegu liścia łagodnie przechodzą w kolor liścia. Liście łodygowe drobne, strzałkowate, siedzące zmniejszające się w stronę szczytu łodygi kwiatowej, ułożone skrętoległe.
- Kwiaty
- Drobne, zebrane w wiechę, ulistnioną co najwyżej do połowy.
- Owoce
- Graniaste orzeszki.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina. hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Nasiona rozsiewane przez wiatr. Występuje w wilgotnych lasach liściastych, zaroślach i na cienistych przydrożach. Gatunek mrozoodporny, znosi temperatury do -20° C. Rośnie na niezbyt suchej glebie, lubi stanowiska półcieniste, wilgotne. Gatunek charakterystyczny dla zespołu roślinności podgórski łęg jesionowy (Carici remotae-Fraxinetum)[4]. Podstawowa roślina żywicielska dla motyla czerwończyka nieparka.
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]Tworzy mieszańce z Rumex aquaticus, R. conglomeratus, R. crispus, R. maritimus, R. obtusifolius[5].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Roślina jadalna: liście zawierające kwas szczawiowy są jadalne i używane w kuchni do przyrządzania zup i sałatek.
- Roślina ozdobna: uprawiana w ogrodach i na rabatach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- BioLib: 38779
- EoL: 585275
- EUNIS: 177450
- Flora of North America: 250060799
- FloraWeb: 5105
- GBIF: 2888960
- identyfikator iNaturalist: 168250, 358419, 358418
- IPNI: 310740-2
- ITIS: 20975
- NCBI: 291096
- Plant Finder: 285456
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2424767
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:310740-2
- identyfikator Tropicos: 26000121
- USDA PLANTS: RUSA2
- CoL: 4TPWQ