Przejdź do zawartości

Sugar Ray Seales

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sugar Ray Seales
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 września 1952
Saint Croix, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

lekkopółśrednia / półśrednia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

68

Zwycięstwa

57

Przez nokauty

34

Porażki

8

Remisy

3

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 boks
(waga lekkopółśrednia)
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych
złoto Latham 1971 boks
(waga lekkopółśrednia)

Ray P. „Sugar Ray” Seales (ur. 4 września 1952 na Saint Croix, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych) – amerykański bokser wagi lekkopółśredniej. Złoty medalista olimpijski z Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 w Monachium (kategoria 63,5 kg). Występował na zawodowym ringu - karierę profesjonalną rozpoczął w roku 1973[1]. Zakończył ją w 1983 roku po ciężkim urazie oka trzy lata wcześniej, na które częściowo zaślepł. W roku 2005 został przeniesiony do hali sław Tacoma-Pierce County Sports Hall of Fame. Były zawodowy mistrz North American Boxing Federation (NABF) i United States Boxing Association (USBA) w wadze średniej[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, gdzie stacjonował jego ojciec służący w US Army. W 1965 rodzina Sealesa przeniosła się do miasta Tacoma w stanie Waszyngton[3].

Amatorską karierę pięściarską rozpoczął w klubie Tacoma Boys Club trenując pod okiem Joe Clough’a. Jako amator stoczył 350 walk - wygrał 338 pojedynków przegrywając 12[4]. Oprócz najważniejszego osiągnięcia jakim było zdobycie złotego medalu podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 w Monachium był także mistrzem Amateur Athletic Union (AAU) w wadze półśredniej (1971) oraz zwycięzcą turnieju National Golden Gloves (1972) w kategorii wagowej do 139 funtów[5]. Mistrz Stanów Zjednoczonych w wadze lekkopółśredniej z 1971.

W 1980 odniósł poważną kontuzję oka podczas walki z Jaime Thomasem po czym przeszedł na emeryturę z powodu częściowej ślepoty spowodowanej pęknięciem siatkówki oka[6]. W latach 80. stał się celebrytą wraz z innym pięściarzem - Sugar Ray Leonardem, kiedy obaj występowali z naciskiem na zakaz uprawiania boksu. Później pracował jako nauczyciel uczniów zmagających się z autyzmem w Lincoln High School w Tacoma przez 17 lat, przechodząc na emeryturę w 2004 roku. W 2006 roku przeniósł się z żoną do Indianapolis, gdzie został trenerem boksu i grapplingu[4].

W 2005 został wprowadzony do galerii sław Tacoma-Pierce County Sports Hall of Fame. W 2018 wprowadzony do galerii sław Indiana Boxing Hall of Fame[1].

Jest przyrodnim bratem boksera Dale’a Granta[7] i rodzonym bratem pięściarza Wilbura Sealesa.

Rekord olimpijski z roku 1972

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sugar Ray Seals, boxrec.com, [dostęp: 2020-03-09].
  2. The remarkable boxing journey of 1972 Olympic champ 'Sugar' Ray Saeals, worldboxingnews.net, [dostęp: 2020-03-09].
  3. Through ups and downs, Tacoma boxing legend Sugar Ray Seales still golden, seattletimes.com, [dostęp: 2020-03-09].
  4. a b 1972 OLYMPIC GOLD MEDALIST VISITS BOXING HALL OF FAME, ibfhof.com, [dostęp: 2020-03-09].
  5. Ray Seals. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (strona zarchiwizowana), sports-reference.com, [dostęp: 2020-03-09].
  6. He’s nearly blind. He’s flat broke. But he carries Olympic gold in his pocket., eu.indystar.com, [dostęp: 2020-03-09].
  7. Dale Grant, boxrec.com, [dostęp: 2020-03-09].