Przejdź do zawartości

Starzec kędzierzawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starzec kędzierzawy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

tefroseris

Gatunek

starzec kędzierzawy

Nazwa systematyczna
Tephroseris crispa (Jacq.) Rchb.
Rchb. 1842. 1842[3]
Synonimy
  • Senecio crispatus DC.
  • Senecio rivularis (Waldst. & Kit.) DC.

Starzec kędzierzawy, starzec nadpotokowy (Tephroseris crispa (Jacq.) Rchb.[4]) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w Europie Środkowej, w Polsce w Karpatach i Sudetach[5], ponadto na rozproszonych stanowiskach na niżu[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina o wysokości 35–60 (80) cm. Za młodu jest pajęczynowato owłosiona, potem łysiejąca[7].
Łodyga
Wzniesiona, rozgałęziona.
Liście
Odziomkowe oraz dolne łodygowe są jajowatołopatkowate z sercowatą nasadą i mają długi, oskrzydlony ogonek i ząbkowane brzegi blaszki. Wyższe liście łodygowe są węższe i płycej ząbkowane lub całobrzegie, mają krótki ogonek lub są siedzące[7][5].
Kwiaty
Zebrane w liczne koszyczki o średnicy 3,5–4 cm. Są jasnożółte, żółte lub pomarańczowe. Brzeżne kwiaty są języczkowe, jest ich przeważnie 15–19. W środku koszyczka kwiaty rurkowate. W okresie kwitnienia puch kielichowy jest krótszy od rurki korony[7][5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Flora Tatr.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2016-10-25].
  4. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  5. a b c d Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  6. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  7. a b c Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.