Przejdź do zawartości

Stanisław Karkut

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Karkut
Data i miejsce urodzenia

13 października 1925
Kolbuszowa Dolna

Data śmierci

NN (po 1976)

Ambasador PRL w Etiopii
Okres

od 1973
do 1976

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Władysław Rólski

Następca

Kwiryn Grela

Stanisław Karkut (ur. 13 października 1925 w Kolbuszowej Dolnej[1], zm. po 1976) – polski ekonomista, działacz partyjny i dyplomata, ambasador w Etiopii (1973–1976).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Józefy. W 1939 ukończył szkołę powszechną. Podczas okupacji pracował przymusowo na terenie Austrii. Po wojnie pracował w gospodarstwie rodziców. W latach 1949–1954 studiował ekonomię w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie (WSE), gdzie uzyskał dyplom magistra. Był członkiem: Akademickiego Związku Walki Młodych „Życie”, Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej, Związku Młodzieży Polskiej, Zrzeszeniu Studentów Polskich[2].

17 maja 1950 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W latach 1951–1955 był asystentem w WSE w Krakowie i na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. W 1952 został delegowany na trzyletnie studia do Centralnej Szkoły Partyjnej. W 1955, po ukończeniu rocznego studium dyplomatyczno-konsularne, rozpoczął pracę jako referendarz w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1955–1957 przebywał w Ambasadzie w Berlinie jako referendarz i attaché. Następnie starszy radca w MSZ. W latach 1960–1962 ponownie na placówce w Berlinie w stopniu dyplomatycznym II sekretarza. W latach 1962–1964 starszy radca w MSZ, a w latach 1964–1968 I sekretarz Ambasady w Wiedniu. W latach 1968–1970 na stanowisku starszego radcy i wicedyrektora departamentu w MSZ. W latach 1973–1976 pełnił funkcję ambasadora w Etiopii[2].

Jako działacz PZPR pełnił szereg funkcji: członka egzekutywy Podstawowej Organizacji Partyjnej przy WSE w Krakowie (1952–1953), członka egzekutywy i II sekretarza POP przy MSZ (1954–1955), I sekretarza POP przy Ambasadzie w Berlinie (1956–1957), II sekretarza Oddziałowej Organizacji Partyjnej przy MSZ (1959–1960), I sekretarza POP przy Ambasadzie w Berlinie (1961–1962), II sekretarza Komitetu Zakładowego przy MSZ (1962–1964), członka egzekutywy POP przy Ambasadzie w Wiedniu (1965–1966), I sekretarza OOP przy MSZ (1969–1970)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 269, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
  2. a b c d Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-08].