Przejdź do zawartości

Senat Rzeczypospolitej Polskiej V kadencji (1938–1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Senat V kadencji utworzony został w wyniku wyborów przeprowadzonych w Polsce 13 listopada 1938 roku (poprzedni Senat IV kadencji rozwiązany został 13 września).

Senat V kadencji po raz ostatni zebrał sesję nadzwyczajną 2 września 1939 r., po wybuchu II wojny światowej, by znowelizować ordynację wyborczą tak, by pozwolić na łączenie mandatu z czynną służbą wojskową. Na czas stanu wojennego przekazał uprawnienia na rzecz izby o okrojonym składzie 19 osób. Ta izba nigdy się nie zebrała. Senat został rozwiązany z powodu załamania struktur państwa dekretem prezydenta Rzeczypospolitej Władysława Raczkiewicza z 2 listopada 1939 roku. Nowe wybory miały się odbyć w 60 dni po zakończeniu wojny[1]. Po tej dacie rolę swoistego substytutu parlamentu pełniła powołana dekretem prezydenta z 9 grudnia 1939 roku Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej.

Po zakończeniu wojny władzę w Polsce objęli komuniści, tworząc Krajową Radę Narodową. 30 czerwca 1946 roku przeprowadzono tzw. referendum ludowe („3 x tak”), w którym 1. pytanie brzmiało: „1. Czy jesteś za zniesieniem Senatu?”. Wyniki zostały sfałszowane. Według oficjalnych danych na pytanie 1. – „tak” odpowiedziało 7 844 522 osób (68% głosów), „nie” – 3 686 029 osób (32%), co było podstawą do nieuwzględnienia istnienia Senatu w PRL.

Ordynacja

[edytuj | edytuj kod]

Wybory przeprowadzono na podstawie tej samej ordynacji wyborczej do Senatu, jak w czasie wyborów do Senatu IV kadencji.

Wybory

[edytuj | edytuj kod]

W wyborach do Senatu wzięło udział 267 tysięcy osób, czyli 70% uprawnionych[2].

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie tej ordynacji Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Ignacy Mościcki mianował 1/3 składu Senatu (czyli 32 senatorów). Wśród nich mianował też na senatorów przedstawicieli mniejszości narodowych: Rudolfa Wiesnera i Ervina Hasbacha (Niemcy, pierwszy z nich był liderem nazistowskiej partii Junge Deutsche Partei) oraz Jakuba Trockenheima z warszawskich ortodoksów oraz prof. Mojżesza Schorra.

Marszałkiem Senatu został ppłk. dyp. Bogusław Miedziński.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Senatorowie V kadencji (1938–1939).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Henzler: Jak wyglądało życie przedwojennych senatorów po 1945 r.. [w:] Polityka [on-line]. POLITYKA Sp. z o.o. S.K.A., 2015-11-08. [dostęp 2015-11-15]. (pol.).
  2. Andrzej Ajnenkiel: Polska po przewrocie majowym – Zarys dziejów politycznych Polski w latach 1926–1939. Wiedza Powszechna, 1980. ISBN 83-214-0047-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]