Scott Dixon

Scott Dixon

Scott Dixon (2015)
Imię i nazwisko	Scott Ronald Dixon
Państwo	Nowa Zelandia
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1980 Brisbane, Australia
Sezon 2023
Seria	IRL IndyCar Series
Zespół	Chip Ganassi Racing
Samochód	Dallara/Honda
Nr startowy	9
Partnerzy	Alex Palou Marcus Ericsson
Sukcesy
2000: Indy Lights (mistrz) 2003: IndyCar Series (mistrz) 2008: Indianapolis 500 (zwycięzca) 2008: IndyCar Series (mistrz) 2013: IndyCar Series (mistrz) 2015: IndyCar Series (mistrz) 2018: IndyCar Series (mistrz) 2020: IndyCar Series (mistrz)
Odznaczenia
Strona internetowa

Scott Ronald Dixon (ur. 22 lipca 1980 w Brisbane) – nowozelandzki kierowca wyścigowy, sześciokrotny mistrz serii IndyCar Series z 2003, 2008, 2013, 2015, 2018 i 2020 roku. Zwycięzca Indianapolis 500 2008. .

Dixon podczas przygotowań do Indianapolis 500 w 2008

Dixon podczas wyścigu w Long Beach w 2012

Kariera

Początki kariery

Karierę wyścigową rozpoczął w wieku 10 lat od kartingu. W wieku 13 lat dostał specjalne pozwolenie na ściganie się w wyścigach samochodów turystycznych (w Nowej Zelandii prawo jazdy można uzyskać dopiero w wieku 15 lat i 6 miesięcy). W kolejnych latach przechodził przez kolejne szczeble juniorskich formuł w swoim kraju, aż w końcu w 1997 roku wystartował w australijskiej Formule Holden. W swoim pierwszym roku startów zajął w niej trzecie miejsce i był najlepszym nowicjuszem a już rok później został mistrzem tej serii wyścigów.

W 1999 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i wystartował w serii Indy Lights (przedsionku serii CART) w zespole Johansson Motorsports. Już pierwszy sezon był dość udany, zajął w nim piąte miejsce i wygrał jeden wyścig. Drugi sezon jednak był jeszcze bardziej udany, startując w barwach zespołu PacWest Racing wygrał sześć wyścigów i zdobył tytuł mistrzowski.

CART

W 2001 roku Dixon nadal startował w zespole PacWest, ale teraz już w serii CART. Był to jego kolejny bardzo udany sezon. W pierwszym wyścigu prowadził przez kilkanaście okrążeń, a już w trzecim wyścigu sezonu, na torze Nazareth Speedway, odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. Był to jego pierwszy start na torze owalnym w tej serii wyścigowej. Cały sezon zakończył na ósmym miejscu i zdobył tytuł najlepszego nowicjusza.

Kolejny rok rozpoczął w PacWest, ale zespół wycofał się po kilku wyścigach z powodów finansowych. Dixon trafił wtedy do zespołu należącego do czołówki - Chip Ganassi Racing - który dla niego wystawił trzeci samochód w dalszej części sezonu.

IRL IndyCar Series

Od 2003 roku zespół Ganassiego przeniósł się do serii Indy Racing League a wraz z nim i Dixon, dla którego pierwszy sezon w tej serii był wyjątkowo udany. Wygrał w nim trzy wyścigi, w pięciu innych zajął drugie miejsce i został mistrzem serii już w pierwszym podejściu. Kolejne lata były mniej udane, głównie ze względu na coraz mniej konkurencyjny silnik Toyoty. Dopiero pod koniec 2004 roku udało mu się odnieść pierwsze zwycięstwo od czasu zdobycia tytułu mistrzowskiego.

Od 2006 roku zespół zaczął korzystać z silników Hondy (tak jak i cała reszta stawki), a nowym partnerem Scotta został aktualny mistrz serii Dan Wheldon. Wyniki były zdecydowanie lepsze - Dixon wygrał dwa wyścigi i zajął czwarte miejsce na koniec sezonu. Był to jednak dopiero wstęp do kolejnych sukcesów. W 2007 roku ponownie wygrał 4 wyścigi i do ostatniego wyścigu sezonu walczył z Dario Franchittim o tytuł mistrzowski, ostatecznie przegrywając rywalizację. Natomiast w sezonie 2008 nie miał już sobie równych, wygrał w nim 6 wyścigów i przez cały sezon zajmował regularnie wysokie miejsca (nie ukończył tylko jednego wyścigu) co dało mu drugi w karierze tytuł mistrza serii. W kolejnym sezonie do ostatniego wyścigu walczył o obronę tytułu mistrzowskiego, ale ostatecznie zdołał zająć drugie miejsce w klasyfikacji generalnej i wygrał 5 wyścigów.

W sezonie 2010 wygrał 3 wyścigi, ale kilka wyników poza ścisłą czołówką sprawiło, że suma uzbieranych punktów dała mu trzecie miejsce w klasyfikacji sezonu. W kolejnych dwóch sezonach także zajmował trzecie miejsce, aż w 2013 ponownie został mistrzem IndyCar wyprzedzając w końcówce sezonu Hélio Castronevesa.

Starty w karierze

Sezon	Seria	Zespół	Starty	PP	Zwyc.	Punkty	Pozycja
1997	Formuła 4000 Holden		14		0	125	3.
1998	Formuła 4000 Holden	SH Racing	10		5	160	1.
1999	Indy Lights	Johansson Motorsports	12	1	1	88	5.
2000	Indy Lights	PacWest Lights	12	1	6	155	1.
2001	CART	PacWest Racing	20	0	1	98	8.
2002	CART	PacWest Racing	3	0	0	97	13.
		Chip Ganassi Racing	16	0	0
2003	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	16	5	3	507	1.
2004	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	16	0	0	355	10.
2005	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	17	0	1	321	13.
2006	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	14	1	2	460	4.
2007	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	17	2	4	624	2.
2008	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	18	7	6	646	1.
2009	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	17	1	5	605	2.
2010	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	17	0	3	547	3.
2011	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	17	2	2	518	3.
2012	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	15	1	2	435	3.
2013	IRL IndyCar Series	Chip Ganassi Racing	19	2	4	577	1.

Starty w Indianapolis 500

Rok	Nadwozie	Silnik	Start	Wynik	Uwagi
2003	G-Force	Toyota	4	17	Wypadek
2004	G-Force	Toyota	13	8
2005	Panoz	Toyota	13	24	Wypadek
2006	Dallara	Honda	4	6
2007	Dallara	Honda	4	2
2008	Dallara	Honda	1	1
2009	Dallara	Honda	5	6
2010	Dallara	Honda	6	5
2011	Dallara	Honda	2	5
2012	Dallara	Honda	15	2
2013	Dallara	Honda	16	14
2014	Dallara	Chevrolet	11	29	Wypadek
2015	Dallara	Chevrolet	1	4
2016	Dallara	Chevrolet	13	8
2017	Dallara	Honda	1	32	Wypadek
2018	Dallara	Honda	9	3
2019	Dallara	Honda	18	17
2020	Dallara	Honda	2	2
2021	Dallara	Honda	1	17
2022	Dallara	Honda	1	21

Odznaczenia

• Nowozelandzki Order Zasługi V klasy (2008)

Bibliografia

• Scott Dixon. ChampCarStats.com. [dostęp 2013-10-30]. (ang.).
• Scott Dixon at Driver Database. driverdb.com. [dostęp 2013-10-30]. (ang.).