Samuel Bartram
| |||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1914 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 lipca 1981 | ||||||||||
| Pozycja | |||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Samuel Bartram (22 stycznia 1914 w Jarrow, zm. 17 lipca 1981 w Harpenden) – angielski piłkarz występujacy na pozycji bramkarza i trener Charlton Atletic.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu szkoły pracował jako górnik i grał jako środkowy napastnik lub skrzydłowy w pozaligowej piłce nożnej w północno-wschodniej Anglii. Jako nastolatkowi nie udało mu się wywalczyć miejsca w składzie Reading. W 1934 jego lokalny wiejski klub Boldon Villa był bez bramkarza podczas finału pucharu Anglii został bramkarzem drużyny. Skaut z Charlton Athletic, Anthony Seed, oglądał mecz, a Bartram grał tak dobrze, że Seed polecił go swojemu bratu Jimmy’emu Seedowi, sekretarzowi menadżerowi Charlton. Anthony Seed był głównym skautem Charltona na północnym wschodzie.
W ciągu pierwszych trzech lat spędzonych w Charlton klub awansował z trzeciej ligi i zdobył wicemistrzostwo kraju. Grał na bramce drużyny Addicks przez 22 lata. Nie licząc nieoficjalnych występów gościnnych w innych meczach w czasie II wojny światowej i nigdy nie został usunięty z drużyny, aż do zakończenia kariery w 1956. Uważany jest za jednego z najlepszych zawodników Charlton i ich najlepszego bramkarza w historii klubu. Zagrał w czterech finałach pucharu Anglii na Wembley w latach 1943-1947 (finał Pucharu Anglii w 1946 i 1947 oraz Puchar Wojenny Southern Football League w 1944 i 1945), zdobył Puchar Anglii w 1947. Podczas półfinału przeciwko Newcastle United na stadionie Elland Road w dniu 29 marca 1947 roku Bartram cierpiał na zatrucie pokarmowe, więc grał z gorącym okładem na brzuchu. Podczas II wojny światowej grał w York City[1], Liverpoolu [2] i West Ham United[3]. Został także instruktorem wychowania fizycznego[4] .
W 1951 odbył tournée po Australii z jedenastką Anglii i grał w drużynie B. Był uważany za „najlepszego bramkarza, który nigdy nie grał dla Anglii”.
6 marca 1954 roku ustanowił rekord ligi angielskiej, zdobywając 500 występów w lidze. W wieku 40 lat zajął drugie miejsce w głosowaniu na piłkarza roku 1954[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Robin Hackett: The Mavericks: Sam Bartram. ESPN, 23 lutego 2012. [dostęp 2018-01-06].
- ↑ Peter Daniel: Bartram, The Blitz and Beyond. s. 35.
- ↑ Steve Marsh: WW2 Guest Players. theyflysohigh.co.uk. [dostęp 2018-07-19].
- ↑ Chris Nawrat, Steve Hutchings: The Sunday Times Illustrated History of Football. Reed International Books Ltd, 1995, s. 65. ISBN 1-85613-847-X.
- ↑ Chris Nawrat, Steve Hutchings: The Sunday Times Illustrated History of Football. Reed International Books Ltd, 1995, s. 87. ISBN 1-85613-847-X.