Przejdź do zawartości

STS Generał Zaruski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Generał Zaruski
Ilustracja
STS Generał Zaruski przy Ołowiance w Gdańsku (2016)
Poprzednie nazwy

Kryssaren, Mariusz Zaruski, Młoda Gwardia

Bandera

 Polska

Numer na żaglu

PZ 4
(daw. XXXI PZ-4)

Znak wywoławczy

SPG 2276

Port macierzysty

Gdańsk

Właściciel

miasto Gdańsk

Armator

MOSiR Gdańsk

Dane podstawowe
Materiał

drewno

Historia
Stocznia

B.Lunds Skeeps & Yachtvarv, Ekenäs, Szwecja

Data budowy

1939

Data wodowania

1940

Dane techniczne
Liczebność załogi

25 do 30 osób

Długość całkowita (L)

29,02 m

Długość kadłuba

25,32 m

Szerokość (B)

5,88 m

Zanurzenie (D)

3,26 m

Pojemność

71 RT

Pojemność brutto

88,95 GT

Masa całkowita

70

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

kecz

Liczba żagli

4

Powierzchnia ożaglowania

327 m²

Wysokość masztów

37

Liczba masztów

2

Napęd mechaniczny
Silnik

silnik spalinowy

Moc silnika

2 x 114 KM[1]

STS Generał Zaruski przy Wałach Chrobrego w Szczecinie (2022 r.)

STS Generał Zaruski – jeden z najstarszych czynnych polskich żaglowców, pływający cały rok po wodach Bałtyku, w sezonie głównie w rejsach szkoleniowych dla młodzieży, mający w swojej karierze wyprawy także na wody podbiegunowe. Jako pływający zabytek sztuki szkutniczej ma dość trudne warunki bytowe dla załogi i jest częściowo wyposażony w archaiczne już dziś urządzenia i jako taki jest ulubioną jednostką polskich żeglarzy pielęgnujących stare morskie tradycje. Do tych tradycji weszły już na stałe coroczne rejsy (właściwie wyprawy) zimowe, np. wielodniowe rejsy sylwestrowe.

Historia i rejsy

[edytuj | edytuj kod]
  • 1938. Zamówiony przez Ligę Morską i Kolonialną, z inicjatywy gen. Mariusza Zaruskiego, jako jeden z 10 podobnych jachtów, które miały stanowić trzon przyszłej morskiej flotylli harcerskiej.
  • 1939. Rozpoczęcie budowy w szwedzkiej stoczni B. Lunda w Ekenäs koło Kalmaru, według planów szwedzkiego jachtu szkolnego „Kaparen” z 1934 roku. Na prośbę gen. Zaruskiego budowę nadzorował Gustaf Bernhardt, założyciel i szef Svenska Seglarskola. Jacht od początku miał nosić nazwę "Generał Mariusz Zaruski"[2].
  • 6 lutego 1940. Sprzedaż jachtu na licytacji w celu pokrycia nieopłaconych kosztów budowy. Nowym właścicielem zostało stowarzyszenie Colbus powołane specjalnie w tym celu 25 października 1939 roku do życia.
  • Czerwiec 1940. Wodowanie kadłuba i początek prac z ożaglowaniem i zabudową wnętrz.
  • Październik 1940. Stowarzyszenie Colbus sprzedaje skończony jacht (ale jeszcze bez zamontowanych silników) Svenska Seglarskola za 40 000 koron. W kontrakcie znajdują się zapisy zakazujące dalszej sprzedaży jednostki przez 5 lat.
  • Okres wojny jacht spędził na szwedzkich wodach terytorialnych żeglując pod nazwą „Kryssaren”, wykorzystywany przez szwedzką organizację „Svenska Seglarskolan” („Szwedzka Szkoła Żeglarska”).
  • 1945. Strona szwedzka przypomniała, że znajduje się u nich nieodebrany, spłacony jeszcze przed wojną jacht.
  • 1946. 17 stycznia żaglowiec przypłynął do kraju na holu. Otrzymał nazwę „Generał Zaruski” w hołdzie inicjatorowi budowy żaglowca, postaci najbardziej przed wojną zasłużonej dla morskiego wychowania polskiej młodzieży[według kogo?]. Jacht przejęła reaktywowana Liga Morska[3]. Decyzją LM żaglowiec został przekazany do Centralnego Ośrodka Morskiego w Ustce[4]. Pierwszy większy rejs po Bałtyku odbywa się we wrześniu 1946.
  • 1947. Kapitanem jachtu na kilka lat został Michał Sumiński[3].
  • 19481949. Jacht został czarterowany organizacji Służba Polsce[3].
  • Sierpień 1950. Zmiana nazwy na „Młoda Gwardia”. W tym roku rejs pod dowództwem kpt. Szpakowskiego do portów NRD.
  • 1953. Przejęcie jachtu przez Ligę Przyjaciół Żołnierza (przemianowana od 1962 na Ligę Obrony Kraju) po włączeniu do niej Ligi Morskiej[3].
  • 1957. Zmiana nazwy na „Mariusz Zaruski” (jeszcze bez dopisku „Generał”). W czerwcu rejs z Zewem Morza do Narwiku.
  • 1958. Remont i wymiana oryginalnych silników Bolinder na June Munktell (2 x 45 KM).
  • 1962. Wymiana napędu na 2 silniki Albin Motors (2 x 75 KM).
  • 1969. Przywrócenie nazwy „Generał Zaruski”.
  • 1975. Rejs na Spitsbergen pod dowództwem kpt. Rościszewskiego. "Generał Zaruski" pierwszym polskim żaglowcem, który dotarł do stacji badawczej Hornsundzie.
  • 1976. Wymiana silników na marynizowane w Puckich Zakładach Mechanicznych jednostki „Rekin” (każda po 95 KM).
  • 1977. Wejście na mieliznę pod Kopenhagą[5][6].
  • 19781982. Remont w stoczni „Nauta” w Gdyni. Wstawienie nowych silników (2 x 140 KM).
  • 1982. Pierwszy rejs Bractwa Żelaznej Szekli na Zaruskim.
  • 1984. W porcie Jastarnia za burtę jachtu wypada jego bosman i ponosi śmierć[7].
  • 1988. Podczas wakacyjnego rejsu szkoleniowego po Morzu Bałtyckim żaglowiec łamie maszt.
  • 1993. Rejs z niepełnosprawnymi do Maarianhaminy (szw. Mariehamn).
  • W połowie lat 90. został wyczarterowany prywatnej osobie (Ryszardowi Herrmannowi ,przeprowadzającemu jego remonty). Pływał głównie w rejsach z młodzieżą, lecz także w zimowe rejsy sylwestrowe (2000/2001, 2001/2002). Na wiosnę 2003 wskutek braku remontów stracił klasę PRS, został wyłączony z eksploatacji i zacumowany w Jastarni.
  • Od sierpnia 2003 przekazany został pod opiekę fundacji Polskie Żagle im. Gen. Zaruskiego, zamierzającej wyremontować jacht i przywrócić mu funkcję zaplanowaną jeszcze przed wojną – szkolenie żeglarskie młodzieży. Przeprowadzony na slip stoczni rybackiej we Władysławowie w maju 2005 roku. Pod koniec 2006 roku szeroko zakrojony remont został przerwany na skutek wycofania się głównego sponsora – Poczty Polskiej.
  • 2005. Fundacja Kompania Morska[8] odnalazła w Szwecji i przekazała do Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku rysunki konstrukcyjne jachtu „Kaparen”, który był pierwowzorem dla „Generała Zaruskiego”.
  • 15 września 2008. podpisanie listu intencyjnego dotyczącego przejęcia przez miasto Gdańsk żaglowca i przekazania go Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji[9].
  • 3 listopada 2008. Gdańsk kupił żaglowiec za 150 000 zł[10].
  • Kwiecień 2009 - przyholowanie jednostki do Gdańskiej Stoczni „Remontowej”.
  • 15 września 2009. Fundacja Kompania Morska[8] sprowadza do Polski odnalezione na strychu Bertila Lunda oryginalne rysunki i plany budowy „Generała Zaruskiego”. Kopie planów przekazuje Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji w Gdańsku.
  • Na początku 2010 roku międzynarodowa grupa ekspertów negatywnie odniosła się do przyjętych do realizacji rozwiązań konstrukcyjnych wprowadzających znaczne modyfikacje w stosunku do planów historycznych[11].
  • Koniec 2010. Początek remontu jednostki na terenie Gdańskiej Stoczni „Remontowej”[12].
  • 5 grudnia 2011. Wodowanie kadłuba w basenie Gdańskiej Stoczni Remontowej w obecności Andersa Berga, Honorowego Prezydenta European Maritime Heritage.
  • 30 października 2012 Podniesienie bandery w Gdańskiej Stoczni Remontowej w obecności Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego[13].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Uklejewski „«Generał Zaruski» pod biało-czerwoną banderą”, TwojaGazeta.pl, listopad 2012
  2. Jacht 'Gen. Mariusz Zaruski' buduje się w Szwecji, „Dzień Dobry”, IX (177), Warszawa, 29 czerwca 1939, s. 12.
  3. a b c d Jerzy Miciński, Marek Twardowski, Księga statków polskich 1918–1945, tom 2, Maria Radecka (red.), Gdańsk: „Polnord - Oskar”, 1997, s. 84-99, ISBN 83-86181-31-1, OCLC 749749877.
  4. "Dziennik Bałtycki" nr 46 (263), R.II, 16 lutego 1946 r. Żaglowiec "gen. Mariusz Zaruski" dla Centr. Ośr. Morskiego w Ustce, s. 3.
  5. WEJŚCIE s/y GENERAŁ ZARUSKI NA MIELIZNĘ MIDDEL GRUND W DNIU 27 SIERPNIA 1977 R.. [dostęp 2012-09-10].
  6. Generał Zaruski, 1977, wejście na mieliznę, Sund – Wypadki jachtów [online] [dostęp 2023-06-28] (pol.).
  7. Generał Zaruski, 1984, wypadnięcie za burtę i utonięcie bosmana, Port Jastarnia – Wypadki jachtów [online] [dostęp 2021-05-04] (pol.).
  8. a b Fundacja Kompania Morska. [dostęp 2021-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-08)].
  9. Żaglowiec „Generał Zaruski” w Gdańsku?. Gdańsk - oficjalna strona miasta, 2008-09-16. [dostęp 2012-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
  10. „GENERAŁ ZARUSKI” - POZYSKANY. [dostęp 2012-02-29].
  11. Po owocach ich poznacie
  12. Generał Zaruski odzyska historyczny blask [online], trojmiasto.pl, 23 listopada 2009 [dostęp 2009-11-23].
  13. Podniesienie bandery na STS „Generał Zaruski”. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2012-10-30. [dostęp 2012-11-27].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]