Przejdź do zawartości

Rozkaz bojowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rozkaz bojowy – wytyczne dowódcy, zazwyczaj formalne, wydane podległym dowódcom, w celu skoordynowanego przeprowadzenia walki i operacji[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wydawany jest zazwyczaj w formie pisemnej, graficznej lub w formie ustnej (na niższych szczeblach dowodzenia drużyna, pluton). Do zasadniczego rozkazu są wydawane załączniki, które precyzują poszczególne elementy planowania działań bojowych.

Istnieje również forma skrócona: rozkaz częściowy – wydawany w razie potrzeby, eliminujący konieczność powtarzania informacji zawartych w podstawowym rozkazie operacyjnym (bojowym); może być wydawany częściami.

Rozkaz bojowy w Siłach zbrojnych PRL i innych armiach państw UW zawierał (1979) zwykle: ocenę nieprzyjaciela, zadanie bojowe oddziału, zadania sąsiadów oraz linie rozgraniczenia, zamiar rozegrania walki, zadania podległych pododdziałów, miejsca rozmieszczenia stanowisk dowodzenia, czas ich rozwinięcia i kierunek przesunięcia[2].

Na szczebli operacyjnym występuje rozkaz bojowy sił powietrznych jako zasadniczy dokument rozkazodawczy. W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej opracowywany jest na szczeblu Centrum Operacji Powietrznych - Dowództwa Komponentu Powietrznego i stanowi efekt końcowy procesu planowania. Zawiera informacje o planowanych działaniach powietrznych w rejonie połączonych działań operacyjnych, w określonym przedziale czasowym. Zawiera też informacje o działaniach planowanych i realizowanych przez siły podległe Dowódcy Komponentu Powietrznego oraz innych działaniach w strefie jego odpowiedzialności[3].

Układ rozkazu bojowego

[edytuj | edytuj kod]

Rozkaz bojowy składa się ze stałych pięciu punktów[4]:

  • Sytuacja[a]:
    • obszar działań,
    • przeciwnik,
    • wojska własne,
    • zmiany w podporządkowaniu
  • Zadanie
  • Realizacja
    • zamiar
    • zadania dla podwładnych
    • wytyczne koordynacyjne[6]:
      • terminy i czasy,
      • elementy dowodzenia i koordynacji działań (linie, obiekty, linie rozgraniczenia, punkty, rejony),
      • zasady użycia siły (ang. Rules of Engagement),
      • środki redukujące ryzyko powstania strat (ang. Risk Reduction Control Measures)
      • inne, według potrzeb.
  • Zabezpieczenie logistyczne:
informacje dotyczące zabezpieczenia materiałowego, zabezpieczenia technicznego i specjalistycznych usług logistycznych oraz zabezpieczenia medycznego[7],
struktura dowodzenia, położenie punktów dowódczych oraz sukcesję dowodzenia; organizacja łączności, w tym wykorzystanie etatowych środków łączności i przydzielonych od przełożonego, kryptonimy, częstotliwości, sygnały dowodzenia, system meldunkowy[7].
  1. W armii amerykańskiej punkt 1 rozkazu bojowego jest bardziej rozbudowany i składa się z następujących podpunktów: obszar zainteresowania rozpoznawczego, obszar działania, (w którym zawiera się teren i pogoda, przeciwnik, wojska własne(w którym zawiera się zadanie i zamiar przełożonego i zadania sąsiadów), działania agencji i organizacji rządowych i pozarządowych, aspekty cywilne, zmiany w podporządkowaniu, założenia[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. AAP-6 Słownik terminów i definicji NATO. Agencja Standaryzacyjna NATO. s. 291. [dostęp 2019-03-06].
  2. Laprus (red.) 1979 ↓, s. 371.
  3. Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 134.
  4. Machna 2019 ↓, s. 90.
  5. Machna 2019 ↓, s. 91.
  6. Machna 2019 ↓, s. 95.
  7. a b Machna 2019 ↓, s. 96.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]