Przejdź do zawartości

Roch Siemianowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roch Siemianowski
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1950
Warszawa

Zawód

aktor, lektor, prezenter

Lata aktywności

od 1972

Roch Szczęsny Siemianowski (ur. 4 sierpnia 1950 w Warszawie) – polski lektor, aktor filmowy, serialowy, teatralny i dubbingowy oraz prezenter telewizyjny[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1974 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Lektor telezakupów (dawniej TV Market, później Top Shop, obecnie Mango) i wersji dźwiękowych tygodnika Do Rzeczy[1][2]. W 2002 na antenie Polsatu prowadził teleturniej Rozbij bank. Wielokrotnie użyczał swojego głosu w spotach wyborczych Polskiej Partii Pracy. Sporadycznie jako lektor czytał filmy fabularne – głównie na kasetach VHS.

Od 1972 roku był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL pseudonim „Szczęsny”[3][4]. Działał także w akcji o kryptonimie „Gniazdo” polegającej na obserwowaniu przez SB środowiska „komandosów[5]. Z zachowanych dokumentów wynika, że donosił m.in. na aktorów Tadeusza Łomnickiego, Krzysztofa Kolbergera, Zygmunta Hübnera, Adama Hanuszkiewicza, Krystynę Jandę, Halinę Mikołajską i Andrzeja Seweryna, muzyków Jacka Kleyffa i Macieja Zembatego, dziennikarza Bogusława Kaczyńskiego i kabareciarza Stanisława Tyma. Ponadto donosił na elitę opozycji z lat 70., w tym na Adama Michnika, Jacka Kuronia, Seweryna Blumsztajna, Antoniego Macierewicza i Leszka Moczulskiego. Jego oficer prowadzący pisał o nim: „Nie posiada żadnych oporów ani zastrzeżeń natury moralnej”[6].

Filmy, które przeczytał jako lektor

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Roch Siemianowski. Kasety VHS 2012-12-08. [dostęp 2018-10-23].
  2. a b Roch Siemianowski Mango. Tatiana Rypuła 2018-05-29. [dostęp 2018-10-23].
  3. Polscy artyści, którzy składali donosy [online], Fakt.pl, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2020-06-24] (pol.).
  4. Prezes IPN nie poznał aktora [online], salon24.pl [dostęp 2020-06-24] (pol.).
  5. Teresa Bogucka, "Gniazdo" – nędza SB [online], wyborcza.pl, 16 kwietnia 2006 [dostęp 2020-06-24].
  6. Cezary Łazarewicz, W latach 70-tych w środowisku aktorskim działał tajny współpracownik [online], Wprost, 20 września 2014 [dostęp 2020-06-24] (pol.).
  7. Prawdziwe historie polskich fortun [online], FilmPolski [dostęp 2024-02-08] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]