Rebecca J. Cole
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
Rebecca J. Cole (ur. 16 marca 1846 w Filadelfii, zm. 14 sierpnia 1922) – amerykańska lekarka i reformatorka społeczna. W 1867 została drugą lekarką Afroamerykanką w Stanach Zjednoczonych (po Rebece Lee Crumpler)[1].
Młodość i edukacja
[edytuj | edytuj kod]Była drugim z pięciorga dzieci w rodzinie Cole’ów[2].
Uczęszczała do szkoły średniej w The Institute for Collored Youth, gdzie uczyła się łaciny, greki i matematyki. Szkołę skończyła w 1863. Następnie ukończyła Woman's Medical College of Pennsylvania w 1867 pod nadzorem Ann Preston, pierwszej kobiety dziekan. Women’s Medical College została założona przez kwakrów i ruch wstrzemięźliwości w 1850 jako Female Medical College of Pennsylvania i była pierwszą na świecie szkołą medyczną dla kobiet. Praca dyplomowa Cole nosiła tytuł Oko i jego narządy dodatkowe[3]. Jej współlokatorkami na ostatnim roku studiów były Odelia Blinn i Martha E. Hutchings. Prawie trzydzieści lat później dr. Blinn napisał artykuł o tym, jak rasizm i walka o miejsce kobiety w nauce w Filadelfii prawie zniweczyły studia Cole i jej plany związane z karierą medyczną[4].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu szkoły Cole odbyła staż w nowojorskim szpitalu Elizabeth Blackwell dla niezamożnych kobiet i dzieci. Została przydzielona do pracy w kamienicach czynszowych, aby uczyć kobiety opieki i higieny prenatalnej. Była pionierką w zapewnianiu zubożałym kobietom i dzieciom dostępu do opieki medycznej[5].
Kontynuowała praktykę w Karolinie Południowej, po czym wróciła do Filadelfii, gdzie w 1873 otworzyła przy Charlotte Abbey centrum informacyjne dla kobiet, które zapewniało usługi medyczne oraz prawne dla ubogich kobiet i dzieci. W styczniu 1899 została mianowana superintendentką domu prowadzonego przez Stowarzyszenie Pomocy Pokrzywdzonym Kolorowym Kobietom i Dzieciom w Waszyngtonie[5][6]. W raporcie rocznym za ten rok stwierdzono, że miała wszystkie cechy niezbędne do takiej pozycji – umiejętność, energię, doświadczenie, takt. W kolejnym raporcie zauważono, że Dr Cole spełniła więcej niż oczekiwania swoich przyjaciół. Z jasnym i wszechstronnym spojrzeniem na całe pole działania, realizowała swoje plany z rozsądkiem i wigorem, które są częścią jej charakteru, a jednocześnie jej radosnym optymizmem, determinacją, by widzieć to, co najlepsze w każdej sytuacji i w każdej osobie, stworzyły wokół niej atmosferę słońca, która przyczynia się do szczęścia i dobrego samopoczucia każdego członka wielodzietnej rodziny[7].
Została pochowana na cmentarzu Eden w Collingdale w Pensylwanii[1].
W 2015 Cole została wyróżniona nagrodą Innovators Walk of Fame przez University City Science Center w Filadelfii[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dr Rebecca J. Cole (1846-1922) – Find A Grave... [online], www.findagrave.com [dostęp 2021-05-31] (ang.).
- ↑ Darryl Lyman, Great African-American women, Middle Village, N.Y.: J. David, 2005, ISBN 0-8246-0459-8, OCLC 58723658 [dostęp 2021-10-07].
- ↑ In Her Own Right: Women asserting their civil rights, 1820-1920 [online], idea.library.drexel.edu [dostęp 2021-05-31].
- ↑ Odelia Blinn, The Color Line in 1867, „The Inter Ocean”, 18 maja 1869, s. 12.
- ↑ a b Darlene Clark Hine, A shining thread of hope. The history of Black women in America, wyd. 1st ed, New York: Broadway Books, 1998, ISBN 0-7679-0110-X, OCLC 37606216 [dostęp 2021-10-07].
- ↑ Internet Archive, A shining thread of hope, Broadway Books, 1998, ISBN 978-0-7679-0110-9 [dostęp 2021-05-31].
- ↑ Charles Barkley, Philadelphia Black History Month All-Star of the Day: Rebecca Cole [online], The Philadelphia Citizen, 29 stycznia 2016 [dostęp 2021-10-07] (ang.).
- ↑ 10/27/15, Science Center: Celebrating Women Innovators in 2015 Class of the Innovators Walk of Fame – Almanac, Vol. 62, No. 11 [online], almanac.upenn.edu [dostęp 2021-05-31].