Przejdź do zawartości

Razorlight

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Razorlight
Ilustracja
Rok założenia

2002

Pochodzenie

 Anglia Szwecja

Gatunek

indie rock[1]
rock alternatywny

Wydawnictwo

Mercury Music

Skład
Johnny Borrell, Björn Ågren, Carl Dalemo, David Sullivan-Kaplan
Strona internetowa

Razorlightangielsko-szwedzka grupa muzyczna wykonująca indie rock. Powstała w 2002 roku z inicjatywy gitarzysty, wokalisty i autora piosenek Johnny’ego Borrella.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

28 czerwca 2004 grupa wydała debiutancki album Up All Night, który już 4 lipca osiągnął trzecie miejsce brytyjskiej listy najlepszych albumów. Album został dobrze przyjęty przez krytyków, otrzymując pozytywne recenzje najważniejszych magazynów muzycznych (NME, Q, Billboard), zarzucano mu jednak brak oryginalności oraz zapożyczanie pomysłów od innych zespołów rockowych, przede wszystkim The Strokes.

NME napisał, że album „tryska pasją, energią i, przede wszystkim, niezwykłymi utworami”.

W kwietniu 2005 roku została wydana reedycja Up All Night, zawierająca wcześniej niepublikowany utwór Somewhere else.

W lipcu 2005 roku zespół wystąpił w Hyde Parku w Londynie, na koncercie charytatywnym z serii Live 8. Zespół był wówczas krytykowany za nieprzekazanie swojego dodatkowego dochodu na konto organizacji charytatywnej. Członkowie Razorlight twierdzili, że nie mogli tego zrobić ze względu na swój krótki staż na scenie muzycznej[2].

15 lipca 2005 zespół supportował Queen + Paul Rodgers przed publicznością liczącą 60 000 osób. Występował również przed Oasis w grudniu 2005 na Millenium Stadium w Cardiff.

Razorlight zaprezentował część premierowych utworów ze swojego drugiego albumu 30 marca 2006, na jednym z koncertów Teenage Cancer Trust, organizowanych przez wokalistę The Who Rogera Daltreya. 2 lipca tego roku poprzedziła występ The Who na koncercie Hyde Park Calling. Muzycy zagrali połowę utworów z nowego albumu, z którego pierwszy singel, In the Morning, został wydany o północy tego samego dnia.

17 lipca 2006 Razorlight wydał swój drugi album, zatytułowany Razorlight. Album zadebiutował na pierwszych miejscach brytyjskich list przebojów.

Zespół zagrał swoją najdłuższą dotychczas trasę koncertową na przełomie października i listopada 2006 roku.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Obecni członkowie:

  • Johnny Borrell – śpiew, gitara, keyboard, pianino (od 2002)
  • Björn Ågren – gitara, keyboard, pianino, tamburyn (2002−2010, 2019-obecnie)
  • Ben Ellis – gitara basowa (od 2019)
  • Reni Lane – keyboard (od 2019)
  • Mat Hector – perkusja (od 2019)

Byli członkowie:

  • Carl Dalemo – gitara basowa, keyboard, pianino (2002−2010)
  • David Sullivan-Kaplan – perkusja (od 2009)
  • Christian Smith-Pancorvo – perkusja (2002–2004)
  • Andy Burrows – perkusja (2004–2009)
  • Freddie Stitz – gitara basowa (2010–2014)
  • Gus Robertson – gitary (2010–2017)
  • João Mello –gitara basowa (2014–2018)
  • Angelos Amphibian – tamburyn (2017–2019)
  • David Ellis – gitary (2017–2019)
  • Harry Deacon – gitara basowa (2018–2019)

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]

Single

[edytuj | edytuj kod]
Data wydania Tytuł Płyta
18 sierpnia 2003 Rock ’N’ Roll Lies Up All Night UK #54
10 listopada 2003 Rip It Up Up All Night UK #42; #20
26 stycznia 2004 Stumble and Fall Up All Night UK #27
13 czerwca 2004 Golden Touch Up All Night UK #9
13 września 2004 Vice Up All Night UK #18
11 kwietnia 2005 Somewhere Else Up All Night Uk #2
3 lipca 2006 In the Morning Razorlight UK #3
2 października 2006 America Razorlight UK #1; DE #38
18 grudnia 2006 Before I Fall to Pieces Razorlight UK #17; LP #41
19 marca 2007 I Can't Stop This Feelings I've Got Razorlight UK #44
9 lipca 2007 Hold On Razorlight UK #80
27 października 2008 Wire to Wire Slipway Fires UK #5
12 stycznia 2009 Hostage of Love Slipway Fires

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. allmusic ((( Razorlight > Overview ))).
  2. „Festivals Guide 2011”. NME. UK. Retrieved 13 April 2011.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]