RKK Energia

Energia (ros. Ракетно-космическая корпорация «Энергия» имени С.П.Королёв, Rakietno-kosmiczeskaja korporacyja "Eniergija" imieni S.P. Korolow) – rosyjskie przedsiębiorstwo będące głównym dostawcą statków kosmicznych, rakiet i komponentów stacji kosmicznych dla rosyjskiego programu kosmicznego. Nazwa przedsiębiorstwa pochodzi od nazwiska radzieckiego konstruktora Siergieja Korolowa (1907-1966), od którego biura konstrukcyjnego wywodzi się obecne przedsiębiorstwo.

Historia

Przedsiębiorstwo powstało 16 maja 1946 roku jako Specjalne Biuro Konstrukcyjne nr 1, którego dyrektorem był Siergiej Korolow. Zakład nosił kolejno nazwy:

Specjalne Biuro Konstrukcyjne nr 1 (OKB-1, ros. ОКБ-1)
CKBEM
NPO Energia
RKK Energia.

Dyrektorami przedsiębiorstwa byli kolejno: Siergiej Korolow (1946–1966), Wasilij Miszyn (1966–1974), Walentin Głuszko (1974–1977), Wachtang Wachnadze (1977–1991), Jurij Siemionow (1991–2005), Nikołaj Siewastianow (2005–2007), Witalij Łopota (2007–2014). Od 1 sierpnia 2014 dyrektorem jest Władimir Sołncew, głównym konstruktorem był Wiktor Legostajew^[1]^[2].

Do najważniejszych osiągnięć przedsiębiorstwa należała realizacja m.in. następujących programów: rakiet R-7 i Energia, promów Buran i Kliper oraz pojazdów transportowych Progress i załogowych Sojuz.

Obecnie

RKK Energia jest największym rosyjskim przedsiębiorstwem w branży przemysłu kosmicznego. Jest to firma prywatna, której 38% udziałów znajduje się w rękach państwa. Zatrudnia ok. 22-30 tys. pracowników^[3]. Jest podzielone na następujące oddziały^[4]:

Główne Biuro Konstrukcyjne
Oddział Bajkonur
ZAO Zakład Urządzeń Prototypowych
ZAO Biuro Konstrukcyjne Wołżskoje
ZAO PO Kosmos

Obecnie przedsiębiorstwo produkuje załogowe statki kosmiczne serii Sojuz TMA-M, statki transportowe Progress M-M, wytwarza moduły międzynarodowej stacji kosmicznej ISS oraz jest odpowiedzialne za przeprowadzane tam rosyjskie eksperymenty badawcze. RKK Energia jest większościowym właścicielem spółki Sea Launch, specjalizującej się w wynoszeniu na orbitę ładunków z platformy startowej Ocean Odyssey znajdującej się na morzu, dostarczając górny stopień dla ukraińskich rakiet Zenit-3SL, wytwarza platformę Universal Spacecraft Configuration dla satelitów nawigacyjnych, komunikacyjnych, teledetekcyjnych itd. Firma opracowuje również nowy transportowo-załogowy pojazd kosmiczny PTK NP mający około 2018 roku zastąpić statki kosmiczne Sojuz.

Perspektywy dalszego rozwoju

Tworzenie systemu kosmicznego transportu załogowego nowej generacji,
Rozwijanie turystyki kosmicznej,
Rozwój systemów kosmicznych do przeprowadzenia misji międzyplanetarnych,
Projektowanie i rozwój systemów łączności kosmicznej.

Muzeum zakładowe

Na terenie zakładów funkcjonuje Muzeum Techniki Kosmicznej. W muzeum są wystawione eksponaty rakietowo-kosmicznej techniki: od pierwszych sputników i rakiet dalekiego zasięgu, do rakiety Energia i różnego rodzaju załogowych statków kosmicznych.

Zwiedzanie muzeum jest odpłatne i możliwe dopiero po zebraniu się co najmniej 20-osobowej grupy.

Przypisy

↑ The Company’s History. RKK Energia. [dostęp 2014-11-25]. (ang.).
↑ Скончался генконструктор корпорации "Энергия" Виктор Легостаев. Интерфакс. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
↑ Harvey B., "The design bureaus". The Rebirth of the Russian Space Program (1 wyd.). Springer, 2007. ISBN 978-0-387-71354-0.
↑ OAO Rocket and Space Corporation Energia after S.P. Korolev [dostęp: 12.12.2010]

Linki zewnętrzne

Strona oficjalna (ros. • ang.)

[historia-1] The Company’s History. RKK Energia. [dostęp 2014-11-25]. (ang.).

[2] Скончался генконструктор корпорации "Энергия" Виктор Легостаев. Интерфакс. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).

[harvey-3] Harvey B., "The design bureaus". The Rebirth of the Russian Space Program (1 wyd.). Springer, 2007. ISBN 978-0-387-71354-0.

[oao-4] OAO Rocket and Space Corporation Energia after S.P. Korolev [dostęp: 12.12.2010]

[1]

[2]

[3]

[4]