Quanzhou
24°55′N 118°35′E/24,916667 118,583333
| |||||||||||||||
 Widok na Quanzhou | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja | |||||||||||||||
| Powierzchnia |
prefektura: 11 219 km² | ||||||||||||||
| Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||||||||||||||
| Nr kierunkowy |
0595 | ||||||||||||||
| Kod pocztowy |
362000 | ||||||||||||||
| Tablice rejestracyjne |
闽C | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Chin  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Fujianu  | |||||||||||||||
| 24°55′N 118°35′E/24,916667 118,583333
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Quanzhou /tɕʰɥɛ̌nʈʂóu/ (chiń. 泉州; pinyin Quánzhōu) – miasto na prawach prefektury w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Fujian, nad Cieśniną Tajwańską, na północny wschód od miasta Xiamen. Prefektura miejska w 2010 roku liczyła 8 128 533 mieszkańców, z czego samo miasto Quanzhou zamieszkiwało 1 154 731 osób[potrzebny przypis]. Ośrodek rzemiosła artystycznego oraz przemysłu spożywczego, włókienniczego i chemicznego; port żeglugi kabotażowej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od czasów dynastii Tang miasto było jednym z najważniejszych chińskich portów. W Europie znany był pod arabską nazwą Zaiton, która dała początek nazwie satyna[2]. Gościł tu m.in. Ibn Battuta, a Marco Polo na początku 1292 r. stąd wyruszył z flotą 14 statków w drogę powrotną do Europy. Swoją świetność Quanzhou osiągnęło za czasów dynastii Song; mieszkało tu wówczas ponad 500 tysięcy ludzi, w tym kilka tysięcy cudzoziemców[2].
Po 1949 roku nastąpił upadek miasta. Najpierw, z powodu strategicznego położenia w pobliżu Tajwanu, Quanzhou znalazło się na obszarze strefy wojskowej, co zahamowało jego rozwój[2]. Po rozpoczęciu reform gospodarczych w latach 80. XX wieku Quanzhou straciło na znaczeniu na rzecz pobliskiego Xiamen, gdzie utworzono specjalną strefę ekonomiczną.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Quanzhou jest dużym ośrodkiem przemysłu odzieżowego[3]. W mieście znajduje się także wielka cukrownia, fabryka owoców kandyzowanych, a także fabryka porcelany[2].
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]Od 1960 roku w Quanzhou działa uczelnia wyższa[2].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Świadectwem bogatej historii miasta są liczne zabytki. Do najsłynniejszych należą pochodzący z VII wieku buddyjski klasztor Kaiyuan si, pięciometrowy posąg Laozi oraz liczne zabytki pozostałe po kupcach arabskich, w tym zbudowany w 1009 roku meczet Qingjing[2]. W północnej części miasta znajduje się 1100-metrowy most Luoyang, zabytek techniki z XI w.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Prefektura miejska Quanzhou podzielona jest na:
- 4 dzielnice: Fengze, Licheng, Luojiang, Quangang,
- 3 miasta: Shishi, Jinjiang, Nan’an,
- 4 powiaty: Xianyou, Anxi, Yongchun, Dehua oraz powiat Jinmen kontrolowany przez Tajwan.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Quanzhou, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-12].
- ↑ a b c d e f Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 218-219. ISBN 83-05-13407-5.
- ↑ Quanzhou, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-06].
