Przejdź do zawartości

Pykniospora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pykniospora, pyknospora, konidiospora lub pyknokonidium (l. mn. pykniospory, pyknospory, pyknokonidia) – rodzaj konidium, czyli zarodnika grzybów powstającego w wyniku rozmnażania bezpłciowego (mitozy). Powstają w niewielkich tworach zwanych pyknidiami[1][2]. Pykniospory (pyknokonidia) występują głównie u workowców, rzadziej u podstawczaków i różnią się od zarodników powstających w workach i na podstawkach. Są bardzo drobne, mają kształt elipsoidalny, pałeczkowaty, piszczelowaty, lub bardziej lub mniej wydłużony i mogą być proste lub zgięte. Oddzielają się bezpośrednio na komórce bazalnej (pyknokonidia egzobazydialne) lub na wyrastających z niej sterygmach (pyknokonidia endobazydialne)[3].

Pykniospory powstają z grzybni o haploidalnej liczbie chromosomów, ta zaś wyrasta z bazydiospor lub askospor. Są dwa rodzaje pyknospor: pykniospory (+), powstałe z bazydiospory lub askospory (+) oraz pykniospory (-), powstałe z bazydiospory lub askospory (-)[1].

U będącej pasożytem rdzy zbożowej (Puccinia graminis) pykniospory są jednokomórkowe, jednojądrowe i bardzo niewielkich rozmiarów. Roznoszone są przez muchy[1]. U należącego do porostów chrobotka strzępiastego (Cladonia fimbriata) pyknokonidia mają rozmiar 7–8 × 1,5–2,5 μm[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Edmund Malinowski, Anatomia roślin, Warszawa: PWN, 1966.
  2. Hanna Wójciak, Porosty, mszaki, paprotniki, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010, ISBN 978-83-7073-552-4.
  3. Janusz Nowak, Zygmunt Tobolewski, Porosty polskie, Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975.
  4. Na grzyby. Chrobotek strzępiasty Cladonia fimbriata [online] [dostęp 2014-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-15].