Przywóz

Przywóz

wieś
Kurhan I w Przywozie
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	wieluński
Gmina	Wierzchlas
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	98-324
Tablice rejestracyjne	EWI
SIMC	0718654
Położenie na mapie gminy Wierzchlas Przywóz
Położenie na mapie Polski Przywóz
Położenie na mapie województwa łódzkiego Przywóz
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego Przywóz
51°08′06″N 18°43′29″E

Przywóz – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas.

Wieś letniskowa nad Wartą, położona 12 km w kierunku pd.-wsch. od Wielunia. Wieś podstawowa (ponad 72 zagrody) rozczłonkowana na: Przywóz Górny w sąsiedztwie cmentarza w Mierzycach, Przywóz Dolny na lewym brzegu Warty i przysiółek Ogroble na prawym brzegu rzeki. Poza tym: Wieszagi, Nad Tartakiem i Drabki. W 1458 r. stanowiła własność Wiktora z Mierzyc. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.

Kurhany w Przywozie

W okolicy Przywoza znajdują się kurhany książęce kultury przeworskiej z przełomu II/III w. n.e. Są usytuowane ok. 100 m od rzeki Warty. Trafić do nich można idąc za znakami łącznikowego szlaku turystycznego koloru czarnego, wiodącego od Bieńca Małego przez Molendę do Przywoza. Badania przeprowadzone w l. 1964-74 pod kierunkiem prof. Konrada Jażdżewskiego i Stanisława Madejskiego z Łodzi doprowadziły do zbadania dwóch kurhanów zawierających szczątki przedstawicieli miejscowej ludnościi. W literaturze fachowej groby z Przywoza noszą nazwę "książęcych" – co oznacza iż były to pochówki wykonane ze specjalną dbałością, w formie i bogactwie wyposażenia wyraźnie odróżniające się od typowych dla kultury przeworskiej jamowych grobów ciałopalnych. Są one świadectwem szczególnego miejsca w społeczności osób które pochowano pod kurhanami, choć dziś nie możemy określić czy były to groby lokalnych władców plemiennych, kapłanów czy innych ważnych dla społeczności ludzi. Obok kurhanu I wmurowano kamienną tablicę objaśniającą. W pobliżu kurhanów odkryto również osadę kultury przeworskiej. Na terenie osady odkopano ślady budynków mieszkalnych, liczne naczynia ceramiczne lepione ręcznie i toczone na kole. Znaleziono też srebrny denar Faustyny Starszej, żony cesarza Antonina Piusa. W 2013 roku pojawiło się na cyfrowej mapie szwedzkich naukowców jako miejsce (osada) związane z Imperium Rzymskim – prawdopodobnie ze względu na pochodzące z inwentarza grobowego importy rzymskiego rękodzieła.

Bibliografia

• Czerniak B., Śladem zapomnianej legendy, [w:] "Nad Wartą" nr 40/1981,
• Ruszkowski A., "Sieradz i okolice", Sieradz 2000.