Przejdź do zawartości

Przedsionek piekła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przedsionek piekła
Purgatory
Gatunek

western, fantasy

Rok produkcji

1999

Data premiery

10 stycznia 1999

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

94 min

Reżyseria

Uli Edel

Scenariusz

Gordon T. Dawson

Główne role

Sam Shepard, Eric Roberts, Randy Quaid, Brad Rowe,
Donnie Wahlberg

Muzyka

Brad Fiedel

Zdjęcia

William Wages

Scenografia

Beala Neel

Kostiumy

Natasha Landau

Montaż

Mark Conte

Produkcja

Daniel Schneider

Wytwórnia

Rosemont Productions

Dystrybucja

Turner Network Television (TV), Warner Home Video (video, DVD),
Turner Home Video (DVD)

Przedsionek piekła (ang. Purgatory) – amerykański western z elementami fantasy z 1999 roku w reżyserii Uli Edela. Zdjęcia nakręcono w Kalifornii.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Dziki Zachód Stanów Zjednoczonych II połowy XIX w. Banda zabijaków pod przywództwem „Blackjacka” Brittona dokonuje napadu na bank w niedużym miasteczku. Pomimo że kradną sporo gotówki, mają pecha – do miasteczka przybywa niespodziewanie oddział amerykańskiej kawalerii. Wywiązuje się strzelanina – kilku bandytów ginie lub zostaje rannych, reszta ucieka ścigana na prerię. Pościg depcze im po piętach, jednak gubią pogoń po wjechaniu w burzę piaskową. Po jej ustaniu docierają do niedużego miasteczka, którego mieszkańcy na czele z szeryfem przyjmują ich życzliwie, zapewniając wszelką pomoc. Przestępcy szybko orientują się, że mieszkańcy miasteczka nie noszą broni i dalecy są od wszelkiej agresji, nawet w obronie własnej. Ich przestępcza natura, wspomagana wypitym alkoholem i poczuciem bezkarności szybko bierze górę nad zasadami gościnności. W tajemnicy postanawiają splądrować miasto, a stawiających opór zabić.

Pośród banitów jest jednak „Sonny” – młody człowiek, który ze zdemoralizowanymi bandziorami niewiele ma wspólnego i dołączył do nich zupełnie niedawno, za sprawą swojego kuzyna i prawej ręki Brittona – Cavina. Twarze ludzi których napotyka on w miasteczku – szeryfa Forresta, sklepikarza Brooksa i innych – wydają mu się dziwnie znajome. Przypominają mu słynnych onegdaj na „Dzikim Zachodzie” rewolwerowców, które chłopak zna z ilustracji do opowiadań zamieszczanych w tanich broszurach, które namiętnie czyta i kolekcjonuje. W końcu poznaje zaskakującą prawdę – małe miasteczko to swego rodzaju „czyściec” na Ziemi dla słynnych przestępców Dzikiego Zachodu. Każdy z nich trafił tutaj po śmierci i pod warunkiem, że przez kolejne 10 lat nie popełni żadnego niegodziwego uczynku, ma szansę uniknąć piekła i trafić do Nieba. „Sonny” zna również plany przestępców – pomimo że wykluczyli go oni ze swojego grona, udało mu się ich podsłuchać i wie co szykują w miasteczku. Pogrom ma również dotknąć jego ukochaną imieniem Rose – pierwszą w historii Arizony skazaną na śmierć morderczynię, która również znalazła się w czyśćcu za zabójstwo własnego ojca, który w dzieciństwie molestował ją seksualnie. Chłopak postanawia nie dopuścić do pogromu i wieczorem przed planowanym napadem informuje o wszystkim mieszkańców miasteczka podczas zebrania w miejscowym kościele. Jednak żaden ze słynnych, byłych rewolwerowców nie chce się przeciwstawić planowanej przemocy – wiedzą, że sięgniecie po broń i zabijanie oznacza dla nich utratę szansy na dostanie się do nieba i natychmiastową karę piekła. Decyzja jest trudna zwłaszcza dla szeryfa Forresta, któremu następnego dnia upływa 10-letni okres pobytu w „czyśćcu” i który kilka godzin wcześniej otrzymał białą różę – zaproszenie do dyliżansu, który zabierze go do Nieba. „Sonny” w poczuciu osamotnienia postanawia sam bronić miasta i ukochanej dziewczyny. Następnego dnia rano, słaniający się na nogach, ciężko pobity przez bandytów, którzy dowiedzieli się o jego zdradzie, staje do nierównej walki. Jednak, gdy dochodzi do starcia, Forrest i rewolwerowcy stają u jego boku, stawiając ostatecznie walkę w imię dobra ponad własny interes. Banda zostaje rozbita, wszyscy bandyci giną, a sam „Blackjack” zabity w pojedynku z Forrestem. Rewolwerowcy, przekonani, że teraz skazani są na piekło, stawiają się u bramy miejscowego cmentarza, która prowadzi do piekła. Jednak przekracza ją tylko jego strażnik – stary Indianin, który wiedzie „Blackjacka” i Cavina i wtrąca ich w piekielną czeluść. Po Forresta i resztę szlachetnych rewolwerowców zjawia się Niebiański Dyliżans, który ma zabrać ich wszystkich do Nieba. Jak stwierdza jego woźnica – „Stwórca jest surowy, ale sprawiedliwy”. Tuż przed odjazdem Forrest wręcza gwiazdę szeryfa „Sonnyemu”, czyniąc go swoim następcą.

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]