Proteza (językoznawstwo)

Proteza (z gr. πρόσθεσις prósthesis „dodatek; uzupełnienie”, od πρός prós „przy, ku, do” + θέσις thésis „postawienie”)^[1]^[2] – proces fonetyczny polegający na pojawieniu się etymologicznie nieuzasadnionej głoski lub grupy głosek w nagłosie (na początku wyrazu)^[3]. Np. w gwarach polskich harak hameryka (preaspiracja), Jagata, janioł (prejotacja), łowies (prelabializacja), w języku czeskim: voko (literackie: oko), vono (ono), vokno (okno), w języku francuskim l (np. que l’on^[4]. Dla języka greckiego, a także późnej łaciny i niektórych innych języków indoeuropejskich charakterystyczna jest natomiast proteza wokaliczna, np. étoile^[5].

Zobacz też

Przypisy

↑ WładysławW. Kopaliński WładysławW., proteza; protetyka, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online], slownik-online.pl [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-02] .
↑ Henry GeorgeH.G. Liddell Henry GeorgeH.G., RobertR. Scott RobertR., πρόσθεσις, [w:] A Greek-English Lexicon [online] [dostęp 2018-07-15] (ang.).
↑ Polański 1999 ↓, s. 466-467.
↑ Euphony in French: On or L'on?. [w:] French lessons [on-line]. [dostęp 2017-12-21].
↑ Polański 1999 ↓, s. 467.

Bibliografia

KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .

[1] WładysławW. Kopaliński WładysławW., proteza; protetyka, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online], slownik-online.pl [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-02] .

[2] Henry GeorgeH.G. Liddell Henry GeorgeH.G., RobertR. Scott RobertR., πρόσθεσις, [w:] A Greek-English Lexicon [online] [dostęp 2018-07-15] (ang.).

[CITEREFPolański1999466-467-3] Polański 1999 ↓, s. 466-467.

[4] Euphony in French: On or L'on?. [w:] French lessons [on-line]. [dostęp 2017-12-21].

[CITEREFPolański1999467-5] Polański 1999 ↓, s. 467.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]