Przejdź do zawartości

Powiat pucki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat pucki
powiat
Ilustracja
Port morski Puck
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

TERC

2211

Siedziba

Puck

Starosta

Jarosław Białk

Powierzchnia

572 km²

Populacja (31.12.2023)
• liczba ludności


91 216

• gęstość

157 os./km²

Urbanizacja

42,42%

Tablice rejestracyjne

GPU

Adres urzędu:
ul. Orzeszkowej 5
84-100 Puck
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu puckiego
Liczba gmin miejskich

2

Liczba gmin miejsko-wiejskich

2

Liczba gmin wiejskich

3

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa
Mapa powiatu

Powiat pucki (kaszub. Pùcczi kréz) – powiat w Polsce (województwo pomorskie) utworzony w 1999 w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Puck. Jest to najdalej wysunięty na północ powiat Polski – w jego granicach znajduje się przylądek Rozewie (54°50′N).

Według danych z 31 grudnia 2023 roku[1] powiat zamieszkiwały 91 216 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwały 87 183 osoby[2].

Miasta i gminy w powiecie

[edytuj | edytuj kod]

W skład powiatu wchodzą:

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Samodzielny powiat pucki istniał zarówno w okresie I i II Rzeczypospolitej, jak i podczas zaboru pruskiego (Landkreis Putzig). Powiat pucki w Polsce powojennej został powołany dnia 1 października 1954 w województwie gdańskim, w trakcie wprowadzenia gromad w miejsce dotychczasowych gmin jako podstawowych jednostek administracyjnych PRL. Na powiat pucki złożyły się 1 miasto i 18 gromad, które wyłączono z powiatu wejherowskiego[3]:

13 listopada 1954 trzy gromady – Hel, Jastarnia i Władysławowo – przekształcono w osiedla[4]. Hel i Władysławowo pozostały osiedlami do 30 czerwca 1963, kiedy to nadano im prawa miejskie[5], tego samego dnia prawa osiedla otrzymała Jastrzębia Góra[6].

1 stycznia 1973 zniesiono gromady i osiedla, a w ich miejsce reaktywowano gminy. Tego samego dnia zniesione osiedle Jastarnia otrzymało prawa miejskie, a zlikwidowane osiedle Jastrzębia Góra włączono w obręb miasta Władysławowo[7]. Powiat pucki podzielono na 4 miasta i 5 gmin[8]:

Po reformie administracyjnej obowiązującej od 1 czerwca 1975 terytorium zniesionego powiatu puckiego zostało włączone do nowego (mniejszego) województwa gdańskiego[11]. 15 stycznia 1976 zniesiono gminy Wierzchucino i Żelistrzewo[12].

Wraz z reformą administracyjną z 1999 przywrócono w województwie pomorskim powiat pucki o kształcie przybliżonym do granic z 1975[13].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych GUS z 31.12.2023 r. powiat zamieszkiwało 91 216 mieszkańców.[1]

Przyrost naturalny powiatu w 2022 r. na 1000 mieszkańców wyniósł -0,51, a saldo migracji wewnętrznych wyniosło +611 zameldowanych osób.[1]

Narodowości i języki

[edytuj | edytuj kod]

Według spisu powszechnego z 2021 r. 27% mieszkańców podało inną niż polską narodowość, oraz 18% podało inny niż polski język domowy.[14]

Narodowość liczba %
Polska 65 433 73%
Kaszubska 23 329 26%
Inna 997 1%
Język domowy liczba %
Polski (jako jedyny) 73 723 82%
Kaszubski 13 668 15%
Angielski 1 756 2%
Inny 612 1%

Religia

[edytuj | edytuj kod]
Przynależność wyznaniowa wg. NSP 2021[14]
Religia liczba

wiernych

%
Chrześcijaństwo

(Katolicyzm)

65 678 73%
Brak wyznania

Brak odpowiedzi

23 676 26%
Inne wyznania 405 1%

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2013[15]):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
osób % osób % osób %
Ogółem 81 132 100 40 845 50,34 40 287 49,66
Miasto 34 419 42,42 17 614 21,71 16 805 20,71
Wieś 46 713 57,58 23 231 28,63 23 482 28,94
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu puckiego w 2014 roku[16].

Ludność w latach

[edytuj | edytuj kod]
Lata Ludność[15]
(stan na 31 grudnia)
1999 70 268
2000 70 588
2001 70 925
2002 71 631
2003 72 292
2004 73 179
2005 73 788
2006 74 717
2007 75 693
2008 76 310
2009 77 238
2010 77 947
2011 80 106
2012 80 738
2013 81 930
2014 82 414
2017 84 687
2018 85 726
2019 86 203

Ludność w gminach

[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców 30 czerwca 2019:

Herb Gmina Typ Powierzchnia
(km²)
Populacja
(2019)
Siedziba
Puck wiejska 243,29 26 522 Puck *
Władysławowo miejsko-wiejska 38,1 15 405 Władysławowo
Kosakowo wiejska 47,37 15 268 Kosakowo
Puck miejska 4,9 11 213  
Krokowa wiejska 211,83 10 832 Krokowa
Jastarnia miejsko-wiejska 8 3 696 Jastarnia
Hel miejska 21,27 3 267
* nie należy do gminy

Rada Powiatu

[edytuj | edytuj kod]
Ugrupowanie 2002-2006[17] 2006-2010[18] 2010-2014[19] 2014-2018[20] 2018-2024[21] 2024-2029[22]
Twój Powiat Pucki - - - - 8 6
Ziemia Pucka 11 9 - - 3 5
Koalicja Obywatelska (do 2018 r.Platforma Obywatelska) 5 6 9 6 5 5
Trzecia Droga - - - - - 3
Prawo i Sprawiedliwość - 1 2 3 3 2
Nasz Powiat Pucki - - 6 7 - -
Budujemy Powiat - - - 1 - -
Polskie Stronnictwo Ludowe 2 3 2 4 2 -
Samoobrona 1 - - - - -

Sąsiednie powiaty

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca międzynarodowa

[edytuj | edytuj kod]

Powiaty partnerskie:

  • Niemcy Trewir-Saarburg, Niemcy
  • Powiat Gliwicki, Polska
  • Region Skuodas (Szkudy), Litwa

Media lokalne

[edytuj | edytuj kod]

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Transport kolejowy

[edytuj | edytuj kod]
Pociągi na stacji Hel w sezonie letnim (2009)

Sieć kolejowa na terenie tego powiatu składa się z dwóch linii kolejowych czynnej 213 i rozebranej 263. Linie krzyżowały się w Swarzewie[23].

Stacja w Pucku była najbliżej morza położonym obiektem na sieci PKP, dlatego zbudowano w Pucku tymczasowy port wraz z bocznicą kolejową[24]. Rozwój kolei w powiecie w latach 20. XX spowodował rozwój turystyki na Mierzei Helskiej[25]. Ze względu na obsługę w dużej mierze ruchu turystycznego na Mierzei Helskiej linia 213 wykazuje dużą sezonową zmienność przewozów[26].

Ruch towarowy, ze względu na brak przemysłu[27], ma marginalne znaczenie[28].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c powiat pucki (pomorskie) » mapy, miasta, GUS, nieruchomości, noclegi, gminy, regon, wypadki drogowe, bezrobocie, wynagrodzenie, zarobki, tabele, edukacja, demografia, statystyki [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  2. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020.
  3. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 234.
  4. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253.
  5. Dz.U. z 1963 r. nr 23, poz. 132.
  6. Dz.U. z 1963 r. nr 23, poz. 129.
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327.
  8. Polska – Zarys encyklopedyczny. PWN 1974.
  9. Gmina Wierzchucino została zniesiona 15 stycznia 1976 przez połączenie z dotychczasową gminą Krokowa w nową gminę KrokowaDz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 10.
  10. Gmina Żelistrzewo została zniesiona 15 stycznia 1976 przez połączenie z dotychczasową gminą Puck w nową gminę PuckDz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 10.
  11. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92.
  12. Dz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 10.
  13. Dz.U. z 1998 r. nr 103, poz. 652.
  14. a b GUS, Tablice z ostatecznymi danymi w zakresie przynależności narodowo-etnicznej, języka używanego w domu oraz przynależności do wyznania religijnego [online], stat.gov.pl [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  15. a b GUS: Bank Danych Lokalnych – Ludność. [dostęp 2013-12-08].
  16. Powiat pucki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  17. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2020-07-09].
  18. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-16].
  19. Dituel Sp., Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo pomorskie - Powiat pucki [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-16].
  20. PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-16].
  21. Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2018-12-01].
  22. Wybory Samorządowe 2024 [online], samorzad2024.pkw.gov.pl [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  23. Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Mały atlas linii kolejowych Polski 2011. Rybnik: Eurosprinter, 2011, s. A5. ISBN 978-83-931006-3-7.
  24. Krzysztof Labudda. 110-lecie linii Reda-Puck. „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  25. Jerzy Pawłowski. Kolej helska. „Świat Kolei”. 4/1997, s. 16–17. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  26. Ryszard Stankiewicz. Nowy tabor na trasie Gdynia Gł. – Hel. „Koleje Małe i Duże”. 1/2007, s. 4. Katowice: Apland. ISSN 1641-117X. 
  27. Irena Fierla: Geografia Przemysłu Polski. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1973, s. 195.
  28. Oficjalna Strona Internetowa Miasta Helu. gohel.pl. [dostęp 2013-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013–12–12)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]