Potencja (filozofia)

Potencja (gr. dýnamis, δύναμις; łac. potentia − zdolność, możność) - w filozofii Arystotelesa, obok pojęcia aktu (łac. actus), składnik każdego bytu. Każdy byt składa się z możności i aktu. Możność jest elementem biernym, aktualizowanym (konkretyzowanym) przez akt. Analiza potencji i aktu zawarta jest w Księdze Θ Metafizyki

Możność jest podstawą zmiany (ruchu) i określa sposób w jaki zmiana jest możliwa. W myśli Arystotelesa materia jest czystą możnością. Dzięki formie, która ją aktualizuje, powstaje rzeczywisty przedmiot.

Pojęcie potencji zostało przejęte przez arystotelizm i metafizykę klasyczną. Było rozwijane szczególnie przez Tomasza z Akwinu, Plotyna, Dunsa Szkota i Franciszka Suareza.

Bibliografia

• Mieczysław A. Krąpiec: Akt i możność. W: Powszechna Encyklopedia Filozofii. T. 1: A-B. Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, 2000. [dostęp 2014-03-10].