Przejdź do zawartości

Posłonek rozesłany wielkokwiatowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Posłonek rozesłany wielkokwiatowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

czystkowate

Rodzaj

posłonek

Gatunek

posłonek rozesłany

Podgatunek

posłonek rozesłany wielkokwiatowy

Nazwa systematyczna
Helianthemum nummularium subsp. grandiflorum (Scop.) Schinz & Thell.
H.Schinz & R.Keller, Fl. Schweiz, ed. 3, 2: 249 (1914)[3]

Posłonek rozesłany wielkokwiatowy[4] (Helianthemum nummularium (L.) Mill. subsp. grandiflorum (Scop.) Schinz & Thell.) – podgatunek[4] byliny z rodziny posłonkowatych. Według niektórych autorów uważany jest za oddzielny gatunek – posłonek wielkokwiatowy[5]. Na stanowiskach naturalnych w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Jest rośliną rzadką.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Diagram kwiatowy
Pokrój
Półkrzew o zimozielonych liściach, osiągająca wysokość do 30 cm. Podgatunek trudny do odróżnienia od posłonka rozesłanego nagiego. Zewnętrznie różni się od niego tylko owłosieniem liści, czasami także kielicha[5]
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe. Liście z przylistkami, eliptyczne lub szerokolancetowate, połyskujące, długości 15–40 mm i szerokości do 14 mm. Na górnej stronie owłosione silniej niż na dolnej. Cechą charakterystyczną jest również rodzaj włosków – są one dość długie, przeźroczyste i gwiazdkowate, brak białego kutneru[5].
Kwiaty
Duże, pojedyncze. Działki kielicha na nerwach są owłosione długimi włosami, między nerwami są nagie, lub tylko słabo owłosione. Kielich trwały. Wewnętrzne działki mają długość 7–10 mm. 5 Płatków korony o żółtej barwie i długości 10–18 mm. Liczne pręciki na długich i cienkich nitkach, słupek z pojedynczą szyjką[5].
Owoc
Pękająca 3 klapami torebka z niełupkami[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Półkrzew, chamefit. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: szczeliny skalne, skały, upłazy, murawy, głównie na podłożu wapiennym[5]. Roślina wysokogórska. W Tatrach występuje głównie w piętrze kosówki i piętrze halnym. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.)Seslerietea variae[6].

Tworzy mieszańce z posłonkiem kutnerowatym[5].

 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-11] (ang.).
  3. a b Helianthemum nummularium subsp. grandiflorum (Scop.) Schinz & Thell., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-25].
  4. a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. a b c d e f g Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.