Podklasztorze
część miasta | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach miasta |
1 lutego 1977[1] |
SIMC |
0968256 |
Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Strefa numeracyjna |
(+48) 44 |
Kod pocztowy |
97-330 |
Tablice rejestracyjne |
EPI |
Położenie na mapie Sulejowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego | |
Położenie na mapie gminy Sulejów | |
51°22′16″N 19°52′30″E/51,371111 19,875000 |
Podklasztorze – prawobrzeżna część miasta Sulejów w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim. Znajduje się tu Opactwo Cystersów w Sulejowie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Podklasztorze to dawna wieś przyklasztorna. W latach 1867–1954 należała do gminy Owczary w powiecie opoczyńskim, początkowo w guberni kieleckiej, a od 1919 w woj. kieleckim[2]. Tam 4 listopada 1933 utworzyła gromadę o nazwie Podklasztorze w gminie Owczary, składającą się z wsi Podklasztorze, wsi Podklasztorze Sulejowskie, osady Podklasztorze Sulejowskie, wsi Obdzierz, osady Radońka, osady Sieczka oraz części lasu państwowego nadleśnictwa Błogie[3]. 1 kwietnia 1939 wraz z resztą powiatu opoczyńskiego została włączona do woj. łódzkiego[4].
Na uwagę zasługuje fakt, iż mimo że Podklasztorze leżało tuż obok historycznej części Sulejowa na tym samym brzegu Pilicy, miejscowości należały do różnych powiatów (Sulejów do powiatu piotrkowskiego, a Podklasztorze do opoczyńskiego), a do 1939 roku i po 1950 roku także do różnych województw (Sulejów zawsze do łódzkiego, a Podklasztorze głównie do kieleckiego, poza okresem 1939–1950 kiedy to należało do łódzkiego).
Podczas II wojny światowej włączona do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat tomaszowski), nadal jako gromada w gminie Owczary, licząca w 1943 roku 325 mieszkańców[5]. Po wojnie początkowo w województwie łódzkim, a od 6 lipca 1950 ponownie w województwa kieleckim[6], jako jedna z 5 gromad gminy Owczary w reaktywowanym powiecie opoczyńskim[7].
W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Podklasztorze włączono do nowo utworzonej gromady Podklasztorze[8], która przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9].
W związku z kolejną reformą administracyjną w 1973 roku Podklasztorze weszło w skład nowej gminy Mniszków w powiecie opoczyńskim w województwie kieleckim[10]. Stan ten przetrwał do 31 maja 1975. Od 1 czerwca 1975 Podklasztorze należało do województwa piotrkowskiego.
1 lutego 1977 Podklasztorze wyłączono z gminy Mniszków, włączając je do Sulejowa[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 19, poz. 55.
- ↑ Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
- ↑ Uchwała Nr 13g/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu opoczyńskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104).
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Uchwała Nr XVII/80/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 8 grudnia 1972 w sprawie utworzenia wspólnych rad narodowych dla miast nie stanowiących powiatów i gmin w województwie kieleckim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 grudnia 1972, Nr 26, Poz. 174).