Przejdź do zawartości

Piotr Gannuszkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Gannuszkin

Piotr Borisowicz Gannuszkin (ros. Пётр Борисович Ганнушкин, ur. 24 lutego?/8 marca 1875 w Nowosielkach w prońskim ujeździe, zm. 23 lutego 1933 w Moskwie) – rosyjski lekarz psychiatra, profesor psychiatrii Uniwersytetu Moskiewskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem lekarza[1]. Uczęszczał do gimnazjum w Riazaniu, od 1893 roku studiował medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim. Jego nauczycielami byli m.in. Sieczenow, Czernow, Kożewnikow i Korsakow.

Po studiach był asystentem w klinice psychiatrii Serbskiego, w 1904 roku obronił pracę doktorską i został docentem prywatnym Uniwersytetu Moskiewskiego. Kilkukrotnie (1905, 1906, 1908, 1911) wyjeżdżał za granicę, uzupełniając studia m.in. u Kraepelina w Monachium i Magnana w Paryżu[2]. W 1911 roku odszedł z uczelni w proteście przeciwko polityce ministra Kasso. W 1918 roku został profesorem psychiatrii Uniwersytetu Moskiewskiego. Jego uczniami byli m.in. Dietiengof, Żislin, Mołochow, Frumkin, Kierbikow, Edelstein i Fridman.

W 1907 roku założył czasopismo „Sowriemiennaja psichiatria” (wydawane do 1917).

Zmarł 23 lutego 1933 roku, został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie. Jego mózg zbadano w Moskiewskim Instytucie Badań Mózgu; ważył 1495 g[3]. Imieniem Gannuszkina nazwano szpital psychiatryczny w Moskwie.

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Dysertacja doktorska Gannuszkina dotyczyła ostrej paranoi. Późniejsze jego zainteresowania dotyczyły zaburzeń osobowości i nerwic, tzw. „małej psychiatrii”[4]. W monografii wydanej w 1931 roku przedstawił oryginalną klasyfikację zaburzeń osobowości[5].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • К учению о мании. Москва: тип. А.И. Мамонтова, ценз. 1902
  • Острая параноя (Paranoia acuta): Клин. сторона вопроса: Дис. на степ. д-ра мед. Москва: тип. Г. Лисснера и А. Гешеля, 1904
  • Резонирующее помешательство и ре­зонерство. 1905
  • Психастенический характер. 1907
  • Постановка вопроса о шизофренической конституции. Москва: тип. Штаба Моск. воен. окр., 1914
  • Об эпилептоидном типе реакции. 1927
  • Клиника психопатий, их статика, динамика, система­тика, 1933
  • Избранные труды. Москва: Медицина, 1964

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. А. Е. Архангельский. Русские и российские психиатры, невропатологи и психотерапевты. СПб: Алетейя, 2011 ISBN 978-5-91419-471-7 s. 51–52
  2. ГАННУШКИН Петр Борисович W: Российская Еврейская Энциклопедии
  3. AA. Vein, ML. Maat-Schieman. Famous Russian brains: historical attempts to understand intelligence. „Brain”. 131 (Pt 2), s. 583-590, 2008. DOI: 10.1093/brain/awm326. PMID: 18182419. 
  4. A Galachyan. Peter Borisovich Gannushkin (at the thirtieth anniversary of his death) 1875–1933. „International Journal of Psychiatry”. 1, s. 311–316, 1965. PMID: 14299015. 
  5. H. Lavretsky. The Russian concept of schizophrenia: a review of the literature. „Schizophrenia Bulletin”. 24 (4), s. 537-557, 1998. PMID: 9853788.