Przejdź do zawartości

Pilatus PC-7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pilatus PC-7
Ilustracja
Pilatus PC-7 w 1983
Dane podstawowe
Państwo

 Szwajcaria

Producent

Pilatus Aircraft

Typ

samolot szkolno-treningowy

Załoga

1-2

Historia
Data oblotu

12 kwietnia 1966 (prototyp)
18 sierpnia 1978(seryjny)

Lata produkcji

od 1979

Liczba egz.

618+

Dane techniczne
Napęd

silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PT6A-25A

Moc

550 KM (410 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,40 m

Długość

9,78 m

Wysokość

3,21 m

Powierzchnia nośna

16,60 m²

Masa
Własna

1330 kg

Startowa

2700 kg

Osiągi
Prędkość maks.

412 km/h

Prędkość minimalna

119 km/h

Pułap praktyczny

10 060 m

Zasięg

2630 km

Dane operacyjne
Użytkownicy
Angola, Austria, Boliwia, Botswana, Brunei, Czad, Chile, Francja, Gwatemala, Holandia, Indie, Iran, Irak, Malezja, Meksyk, Mjanma, Nigeria, Południowa Afryka, Surinam, Szwajcaria, Urugwaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie
Rzuty
Rzuty samolotu

Pilatus PC-7 Turbo Trainer – jednosilnikowy lekki samolot szkolno-treningowy produkowany przez szwajcarskie przedsiębiorstwo Pilatus Aircraft.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prototyp został oblatany w 1966 r.[1] Wykorzystywany na całym świecie jako samolot szkolenia wstępnego, od wejścia do produkcji w 1979 Pilatus sprzedał ponad 500 tych maszyn, a wylatały one ponad milion godzin. Obecnie produkowana jest wersja PC-7 Mk II z kokpitem i kadłubem zbliżonym do Pilatus PC-9, napędzana silnikiem PT6A-25C o mocy 700 KM. Część z maszyn została przystosowana do podwieszania pod skrzydłami uzbrojenia, jako samoloty wsparcia były wykorzystywane bojowo przez Irak, Meksyk i Czad. Szczególnie złą sławę zyskały podczas wojny iracko-irańskiej, kiedy wyglądające niegroźnie irackie PC-7 zaatakowały bronią chemiczną Irańczyków oblegających port Al-Faw, niedaleko miasta Basra, zabijając nawet 8000 ludzi[2].

Główni użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]
 Angola
25 PC-7
Austria Österreichische Luftstreitkräfte
16 PC-7
 Boliwia
24 PC-7
 Botswana
7 PC-7 (1989-2012)
5 PC-7 Mk II (2012-)
Mjanma Tatmadaw Lei (ówcześnie Birma)
18 PC-7
Holandia Koninklijke Luchtmacht
13 PC-7
Malezja Królewskie Malezyjskie Siły Powietrzne
46 PC-7
Meksyk Meksykańskie Siły Powietrzne
88 PC-7
Południowa Afryka South African Air Force
60 PC-7 Mk II
Szwajcaria Szwajcarskie Siły Powietrzne i Swissair
40+ PC-7/NCPC-7
Indie Indyjskie Siły Powietrzne
75 PC-7 Mk II (zamówione, 2013-)[3]
Irak Irackie Siły Powietrzne
52 PC-7
Siły Powietrzne Islamskiej Republiki Iranu
35 PC-7
Zjednoczone Emiraty Arabskie Siły Powietrzne Zjednoczonych Emiratów Arabskich
24 PC-7
Pilatus PC-7 Mk II

Podobne samoloty

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 130.
  2. Iran-Iraq War 1980 to 1988.
  3. Pilatus o indyjskim kontrakcie [online], altair.com.pl, 29 maja 2012 [dostęp 2012-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-01] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]