Przejdź do zawartości

Phytophthora citricola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phytophthora citricola
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

chromisty

Typ

lęgniowce

Gromada

Peronosporea

Rząd

wroślikowce

Rodzina

wroślikowate

Rodzaj

Phytophthora

Gatunek

Phytophthora citricola

Nazwa systematyczna
Phytophthora citricola Sawada
Report of the Department of Agriculture, Government Research Institute of Formosa 27: 21 (1927)

Phytophthora citricola Sawada – gatunek organizmów należący do grzybopodobnych lęgniowców[1]. Organizm mikroskopijny, pasożyt atakujący liczne gatunki roślin i wywołujący u nich chorobę zwaną fytoftorozą[2].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phytophthora, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].

Synonim: Phytophthora cactorum var. applanata Chester[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Na pożywce PDA tworzy płatowatą, gwiaździstą i zwartą kolonię. Strzępki rozgałęzione, o szerokości 4–7 μm z nielicznymi zgrubieniami. Zoosporangia wyrastają zazwyczaj na końcach strzępek na szerokim i spłaszczonym zgrubieniu. Mają kształt kulisty, jajowaty lub odwrotnie gruszkowaty. Wymiary: 30–75 × 21–44 μm. Posiadają niewielkie, hialinowe, opadające brodawki z ujściem o średnicy 5 do 7 µm[2].

Jest homotaliczny. Kuliste i gładkie lęgnie są zazwyczaj parageniczne, rzadko amfigeniczne. Mają średnicę 18 –35µm. Plemnie zazwyczaj parageniczne, o wymiarach 9–13 × 7-8 µm[2]. Oospory kuliste, w lęgni ułożone symetrycznie. Mają średnicę 16 – 30 μm. Na sztucznych pożywkach chlamydospory powstają rzadko i tylko u niektórych izolatów na pożywce kukurydzianej[2].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony na całym świecie. Pasożytuje na licznych gatunkach roślin. Przebywa w postaci grzybni na korzeniach i innych częściach porażonych roślin, oraz w postaci oospor w glebie. Wśród roślin uprawianych powoduje choroby różanecznika, pomarańczy, trzciny cukrowej, malin, chmielu, pomidora[4]. U drzew powoduje fytoftorozę drzew. W Polsce atakuje brzozę, buka, dęba, jesion, jodłę, modrzew, olszę, sosnę, świerka[2][5], a u różanecznika powoduje zgorzel korzeni różanecznika[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
  2. a b c d e Red. Leszek B. Orlikowski, Tomasz Oszaka. Fytoftorozy w szkółkach i drzewostanach leśnych. Klucz do oznaczania Phytophthora. Wydano na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61633-09-9.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
  4. Mycobank. Phytophthora citricola. [dostęp 2017-05-29].
  5. Rhododendron-Phytophthora Root Rot [online] [dostęp 2022-04-27].
  6. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.