Pazurecznik wielki
Acanthaclisis occitanica | |||
(Villers, 1789) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
pazurecznik wielki | ||
Synonimy | |||
|
Pazurecznik wielki (Acanthaclisis occitanica) – rzadki gatunek sieciarki z rodziny mrówkolwowatych (Myrmeleontidae). Występuje na wydmach nadmorskich i śródlądowych wokół Morza Śródziemnego. Jest największym przedstawicielem rodziny i największą europejską sieciarką.
Długość jego skrzydeł sięga 50 mm, a długość ciała 45 mm. Ciało jest ciemnoszare, pokryte krótkimi, czarnymi włosami. Skrzydła przezroczysto szare z czarnymi liniami i plamkami[1].
Z terenu Polski został wykazany pod koniec XIX wieku (przed 1887)[2] z Przebrna na Mierzei Wiślanej[3] i okolic Elbląga[4]. Współczesne jego występowanie na terenie kraju nie zostało potwierdzone. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt został zaliczony do kategorii EX? (gatunki prawdopodobnie zanikłe)[4].
Larwy żyją w piasku, ale nie budują pułapek. Polują aktywnie. Imagines pojawiają się od maja do sierpnia[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. Mirmoayedi. New Records of some of Iranian Antlions (Insecta, Neuropterida, Neuroptera, Myrmeleontidae). „Iranian Journal of Animal Biosystematics”. 2 (1), s. 47-55, 2006. ISSN 1735-434X. (ang.). (pdf)
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
- ↑ Carl Gustav Alexander Brischke , Bericht über eine zoologische Excursion nach Seeresen im Juni 1886, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft Danzig – NF”, 6 (4), 1887, s. 73–91 (niem.).
- ↑ a b c Roland Dobosz: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Acanthaclisis occitanica (Villers, 1789). Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-10-30].