Przejdź do zawartości

Park Ueno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Ueno
Ilustracja
Park Ueno, w głębi Muzeum Narodowe
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Dzielnica

Taitō

Powierzchnia

53 ha

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Ueno”
Ziemia35°42′44″N 139°46′16″E/35,712222 139,771111
Strona internetowa

Park Ueno (jap. 上野公園 Ueno Kōen) – rozległy, japoński park publiczny położony w dzielnicy Taitō w Tokio.

Zajmuje teren dawnej świątyni Kan’ei-ji, związanej z siogunami Tokugawa, którzy zbudowali ją, by chronić zamek Edo od północnego wschodu. Świątynia została zniszczona podczas wojny boshin (1868–1869)[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Park Ueno powstał dzięki dotacji cesarskiej, przekazanej miastu Tokio przez cesarza Taishō w 1924 roku. Oficjalną nazwą parku jest Ueno Onshi Kōen (jap. 上野恩賜公園), co można przetłumaczyć jako „Cesarski Dar – Park Ueno”[1].

Obiekty w Parku

[edytuj | edytuj kod]

W parku znajdują się:

  • Muzeum Narodowe w Tokio (Tokyo National Museum, Tōkyō Kokuritsu Hakubutsukan), National Museum of Nature and Science (Kokuritsu Kagaku Hakubutsukan), National Museum of Western Art (Kokuritsu Seiyō Bijutsukan), Tokyo Metropolitan Art Museum (Tōkyō-to Bijutsukan), Tokyo University of the Arts (Tōkyō Geijutsu Daigaku), Ueno Royal Museum (Ueno-no-Mori Bijutsukan), Shitamachi Museum (Shitamachi Fūzoku Shiryōkan);
  • centrum kultury Tōkyō Bunka Kaikan (dwie sale: duża 2303 miejsc, mała 649);
  • chramy shintō: Ueno Tōshō-gū, Hanazono Inari-jinja, Gojōten-jinja;
  • staw Shinobazu (Shinobazu no Ike);
  • świątynia Benten-dō poświęcona Benzaiten na wyspie Benten (Benten-jima), na stawie;
  • ogród zoologiczny Ueno;
  • pomnik Takamoriego Saigō z psem.

Dzięki tym obiektom park jest atrakcją turystyczną i miejscem rekreacji, zarówno dla mieszkańców Japonii, jak i obcokrajowców. W parku rośnie ok. 2200 drzew wiśni[2][3].

Park Ueno i jego otoczenie zajmują ważne miejsce w japońskiej literaturze, park pojawia się np. w powieści Gan (Dzika gęś, 1913–1915) autorstwa Ōgai Mori (1862–1922)[4].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ueno Park. .ndl.go.jp. [dostęp 2011-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-23)]. (ang.).
  2. Boye De Mente: Japan's cultural code words: 233 key terms that explain the attitudes and behavior of the Japanese. Tuttle Publishing, 2004, s. 234. ISBN 0-8048-3574-8. [dostęp 2011-03-25].
  3. Lonely Planet: Ueno-Kōen (Ueno Park). lonelyplanet.com. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
  4. Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 318. ISBN 978-83-01-17214-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]