Przejdź do zawartości

Pałac w Wieszowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Wieszowie
Symbol zabytku nr rej. :
- A/1333/24 z 22.01.2024 (woj. śląskie)[1]
- 653/66 z 02.05.1966 (dawne woj. katowickie)
Ilustracja
Widok z południowego zachodu (2020)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Wieszowa

Adres

ul. Robotnicza 7

Typ budynku

Pałac

Styl architektoniczny

Barok

Inwestor

Grotowscy

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

XVII w.

Ważniejsze przebudowy

XIX w.

Pierwszy właściciel

Grotowscy

Kolejni właściciele

Donnersmarckowie

Położenie na mapie gminy Zbrosławice
Mapa konturowa gminy Zbrosławice, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wieszowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wieszowie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wieszowie”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Wieszowie”
Ziemia50°23′08,3″N 18°44′48,3″E/50,385639 18,746750

Pałac w Wieszowie – pałac znajdujący się w miejscowości Wieszowa, wybudowany w XVII wieku[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pałac został zbudowany w XVII wieku dla Grotowskich, przebudowany w XIX wieku oraz po II wojnie światowej. Od 1839 roku należał do rodu Henckel von Donnersmarck.

Pałac zamyka od południa dziedziniec gospodarczy wokół którego znajdują się budynki dawnego folwarku wzniesione na przełomie XVIII i XIX wieku. W okresie PRL-u w pałacu znajdowały się biura dyrekcji miejscowego PGR-u. Obecnie budynki gospodarcze są użytkowane, natomiast pałac jest nie zamieszkany i jest w złym stanie technicznym. Zespół pałacowo-folwarczny w Wieszowie stanowi własność prywatną, całość jest ogrodzona, nie ma możliwości zwiedzania obiektu, ze względu na dużą liczbę otaczających budynków pałac jest słabo widoczny.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Pałac to barokowy, dwukondygnacyjny budynek, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, z czworobocznymi, niskimi wieżami przy tylnych narożnikach elewacji północnej. Jest to budynek murowany z cegły, otynkowany, z wysokimi piwnicami, sklepionymi kolebkowo, nakryty płaskim dachem dwuspadowym. Według Katalogu Zabytków Sztuki w latach 60. XX wieku wejście ujęte było kamiennym portalem, zamkniętym łukiem półkolistym, ponad portalem znajdował się trójkątny przyczółek. Obecnie (2015 rok) po portalu nie ma śladu, pozostał tylko wspomniany przyczółek. Fasada jest dziewięcioosiowa, ze śladami podziałów za pomocą pilastrów i gzymsów. W skrajnych przęsłach na parterze okna parzyste są zwieńczone gzymsem w formie kotary. Pozostałe elewacje są pozbawione detali architektonicznych, zmieniono układ otworów okiennych. W części pomieszczeń znajdują się oryginalne sklepienia klasztorne z lunetami, kolebkowe z lunetami oraz kolebkowe. Po wielu przebudowach pałac pozbawiony jest cech stylowych.

Źródła

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2024-03-16]
  2. Rejestr zabytków nieruchomych woj. śląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2015-11-22].