Półwysep Edwarda VII
Na mapach: 77°40′S 155°00′W/-77,666667 -155,000000
Półwysep Edwarda VII[1] (ang. Edward VII Peninsula) – duży półwysep Antarktydy Zachodniej, stanowiący północno-zachodni skraj Ziemi Marii Byrd, pokryty przez lodowiec.
Półwysep ten wychodzi w Morze Rossa pomiędzy Zatoką Sulzbergera a północno-wschodnim skrajem Lodowca Szelfowego Rossa. Został odkryty 30 stycznia 1902 podczas Ekspedycji Discovery pod dowództwem Roberta Falcona Scotta i nazwany „Ziemią Edwarda VII” na cześć brytyjskiego króla Edwarda VII. Dopiero wyprawa Byrda (1933-35) dowiodła, że jest to półwysep[2].
Fragment wybrzeża Ziemi Marii Byrd na wschód od Półwyspu Edwarda VII nosi nazwę Saunders Coast[3], a na zachód od niego znajduje się Lodowiec Szelfowy Rossa i Shirase Coast[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych Świata. Maciej Zych (redaktor). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019, s. 655. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Edward VII Peninsula
- ↑ Saunders Coast
- ↑ Shirase Coast