Oznaczenia emisji radiowych

Aktualne oznaczenia emisji radiowych według ITU obowiązują od 1 stycznia 1982 r. Przyjęto oznaczenie za pomocą trzech znaków (do 1982 roku mogło być ono uzupełnione jeszcze dwoma symbolami).

W podstawowym oznaczeniu rodzaju emisji:

pierwszy symbol oznacza rodzaj modulacji,
drugi określa naturę sygnału modulującego falę nośną,
trzeci – rodzaj przekazywanej informacji,

np.

CW – fala ciągła z kluczowaną nośną: A1A
AM – telefonia dwuwstęgowa z modulacją amplitudy: A3E
SSB – telefonia jednowstęgowa z wytłumioną falą nośną: J3E
FM – telefonia z modulacją częstotliwości: F3E

Wyjaśnienie symboli

I – rodzaj modulacji

N – nośna niemodulowana
Amplitudowa:
- A – dwie wstęgi boczne
- H – jedna wstęga boczna, pełna fala nośna
- R – jedna wstęga boczna, zredukowana lub regulowana fala nośna
- J – jedna wstęga boczna, wytłumiona fala nośna
- B – niezależne wstęgi boczne
- C – szczątkowa wstęga boczna
Kątowe:
- F – modulacja częstotliwości
- G – modulacja fazy
- D – modulacja w amplitudzie i fazie (jednocześnie lub sekwencyjnie)
Impulsowe:
- P – niemodulowana sekwencja impulsów
- K – sekwencja impulsów modulowanych w amplitudzie
- L – sekwencja impulsów z modulacją szerokości (czasu)
- M – sekwencja impulsów z modulacją położenia (fazy)
- Q – sekwencja impulsów, w których fala nośna jest modulowana kątowo w czasie trwania impulsu
- V – sekwencja impulsów będących kombinacją powyższych lub innych
- W – przypadki nieujęte powyżej
- X – inne przypadki nieujęte powyżej

II – natura sygnału modulującego

0 – brak sygnału modulującego
1 – pojedynczy kanał modulujący, zawierający informację skwantowaną lub cyfrową, bez użycia podnośnej (bez TDM – multipleksowania z podziałem czasu)
2 – pojedynczy kanał modulujący, zawierający skwantowaną lub cyfrową informację z użyciem podnośnej (bez TDM)
3 – pojedynczy kanał modulujący, zawierający informację analogową
7 – dwa lub więcej kanałów modulujących, zawierających informację skwantowaną lub cyfrową
8 – dwa lub więcej kanałów modulujących, zawierających informację analogową
9 – sygnał złożony z jednego lub więcej kanałów zawierających informację skwantowaną lub cyfrową oraz jednego lub więcej kanałów zawierających informację analogową
X – przypadki nieujęte powyżej

III – rodzaj nadawanej informacji

N – brak nadawanej informacji
A – telegrafia dla odbioru słuchowego
B – telegrafia dla odbioru automatycznego
C – Faksymile
D – transmisja danych, telemetria, zdalne sterowania
E – telefonia (i radiofonia)
F – telewizja (sygnał wizji)
W – kombinacja powyższych
X – przypadki nieujęte powyżej

Zobacz też

emisje radiowe stosowane w krótkofalarstwie

Bibliografia

International Telecommunication Union: Complete List of Radio Regulations. [dostęp 2012-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.).