Otto Henryk z Palatynatu
Otto Henryk | |
Elektor Palatynatu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Otto Henryk z Palatynatu (niem. Ottheinrich von der Pfalz, właściwie Otto Heinrich) (ur. 10 kwietnia 1502 w Ambergu, zm. 12 lutego 1559 w Heidelbergu) – książę Palatynatu-Neuburga , elektor Palatynatu Reńskiego.
Syn Rupperta Cnotliwego, który wcześniej zrezygnował z biskupstwa Fryzyngi, i Elżbiety Wittelsbach. Jego dziadkami byli elektor Palatynatu Filip Wittelsbach i Małgorzata Wittelsbach oraz książę Bawarii-Landshut Jerzy Bogaty i Jadwiga Jagiellonka, najstarsza córka Kazimierza Jagiellończyka.
Po śmierci jego dziadka Jerzego Wittelsbacha wybuchła wojna o sukcesję w Bawarii-Landshut . Elektor Palatynatu Filip Wittelsbach wystąpił w imieniu niepełnoletnich wnuków Ottona Henryka i Filipa, którzy byli jedynymi żyjącymi wnukami Jerzego. Przeciwko tym roszczeniom wystąpił książę Bawarii Albrecht IV Mądry. Spór rozstrzygnął cesarz Maksymilian I Habsburg w 1505 r. Cesarz przyznał Ottonowi Henrykowi i Filipowi część terenów Bawarii-Landshut od linii Dunaju przez Frankonię do Górnego Palatynatu, ze stolicą w Neuburgu an der Donau. Tereny te stały się Palatynatem-Neuburg, pozostała część Bawarii-Landshut została włączona do Bawarii. Opiekunem młodych książąt został ich stryj Fryderyk II Mądry.
W 1519 r. wraz z Fryderykiem podróżował po Kastylii, Aragonii, Burgundii. W 1521 udał się do Wenecji, skąd popłynął do Jafy. Zwiedził Palestynę, Jerozolimę.
2 czerwca 1522 odbyła się uroczystość przekazania władzy obu braciom. W 1529 r. ożenił się z Zuzanną Wittelsbach (1502–1543), córką Albrechta Mądrego, wdową po Kazimierzu, margrabim Brandenburgii-Bayreuth . Para nie miała dzieci.
Bracia podzielili tereny Palatynatu-Neuburg pomiędzy siebie w 1535 r.
Otto Henryk żył bardzo rozrzutnie. Kilka lat po objęciu władzy pojawiły się pierwsze problemy finansowe. Postanowił upomnieć się o posag swojej babki Jadwigi Jagiellonki. Miał go wypłacić brat Jadwigi, król Polski Zygmunt I Stary. Otto udał się więc pod koniec 1536 roku do Krakowa[1], gdzie król uznał dług i ustalił jego spłatę w 7 ratach. W czasie tej podróży towarzyszący palatynowi rysownik Matthias Gerung wykonał ok. 50 wedut napotkanych miejscowości, które są niekiedy jedynymi obrazami ówczesnych miast[2][3].
W 1548 r. zmarł brat Ottona Henryka – Filip. Palatynat-Neuburg ponownie został połączony. Ponieważ obaj bracia byli bardzo rozrzutni i całe księstwo było poważnie zadłużone, pomocy finansowej udzielał stryj Fryderyk, który został wcześniej elektorem Palatynatu.
Fryderyk II zmarł w 1556 r., Otto Henryk został elektorem Palatynatu. Aby objąć władzę udał się do Heidelbergu, co stanowił dla niego duży wysiłek ze względu na jego tuszę (około 200 kg).
Ludwik III Brodaty | ||||||||||||||||
Ludwik IV Łagodny | ||||||||||||||||
Matylda Sabaudzka | ||||||||||||||||
Filip Wittelsbach | ||||||||||||||||
Amadeusz VIII | ||||||||||||||||
Małgorzata Sabaudzka | ||||||||||||||||
Maria Burgundzka | ||||||||||||||||
Ruppert Wittelsbach | ||||||||||||||||
Henryk XVI Bogaty | ||||||||||||||||
Ludwik IX Bogaty | ||||||||||||||||
Małgorzata Austriacka | ||||||||||||||||
Małgorzata Wittelsbach | ||||||||||||||||
Fryderyk II Łagodny | ||||||||||||||||
Amalia Saska | ||||||||||||||||
Małgorzata Habsburżanka | ||||||||||||||||
Otto Henryk Wittelsbach | ||||||||||||||||
Henryk XVI Bogaty | ||||||||||||||||
Ludwik IX Bogaty | ||||||||||||||||
Małgorzata Austriacka | ||||||||||||||||
Jerzy Bogaty | ||||||||||||||||
Fryderyk II Łagodny | ||||||||||||||||
Amalia Saska | ||||||||||||||||
Małgorzata Habsburżanka | ||||||||||||||||
Elżbieta Wittelsbach | ||||||||||||||||
Władysław II Jagiełło | ||||||||||||||||
Kazimierz IV Jagiellończyk | ||||||||||||||||
Zofia Holszańska | ||||||||||||||||
Jadwiga Jagiellonka | ||||||||||||||||
Albrecht II Habsburg | ||||||||||||||||
Elżbieta Rakuszanka | ||||||||||||||||
Elżbieta Luksemburska | ||||||||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Piotr Hapanowicz: Palatyn Otto Henryk Wittelsbach i jego podróż do Krakowa 1536/1537. Kraków: Towarzystwo „ProMuseo”, 2011, s. 35–39. ISBN 978-83-927217-4-1.
- ↑ Die Reise des Pfalzgrafen Ottheinrich 1536, ottheinrich.info, Universitätsbibliothek Würzburg
- ↑ Joachim Filusz, Podróż przez centrum Europy, Obrazy z podróży palatyna Ottheinricha z lat 1536/1537 [Weduty miejscowości odwiedzonych przez palatyna w drodze do Krakowa, k-k.pl/moje-foto]