Otomin
54°19′22″N 18°30′40″E/54,322778 18,511111| wieś | |
 Panorama Otomina | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1210[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
80-174[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GDA |
| SIMC |
0164055 |
Położenie na mapie gminy Kolbudy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gdańskiego  | |
| 54°19′22″N 18°30′40″E/54,322778 18,511111[1]
| |
| Strona internetowa | |
Otomin (niem. Ottomin[4], do 1996 jako wieś Szadółki)[5] – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Kolbudy nad jeziorem Otomińskim i w bezpośrednim sąsiedztwie Gdańska. Transport publiczny jest obsługiwany przez komunikację miejską Gdańska oraz Przewozy Autobusowe Gryf. Prowadzi tędy Szlak Skarszewski – zielony znakowany szlak turystyczny.
Na południe od Otomina znajduje się rezerwat przyrody Bursztynowa Góra, którym objęte jest leśne wzniesienie (156 m n.p.m.) o tej samej nazwie.
Wieś norbertanek żukowskich w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6]. Na początku XVIII wieku własność radcy Schwartzwalda, po którym odziedziczył go Karl Friedrich von Conradi.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego określał Otomin jako dobra rycerskie w powiecie gdańskim, 9,5 kilometra od Gdańska, położone w romantycznej okolicy nad jeziorem na wysokości 375 stóp n.p.m. Wieś należała do poczty i parafii ewangelickiej w Lublewie oraz parafii katolickiej w Żukowie. W 1868 razem z folwarkiem Rębowo Otomin liczył 52 mieszkańców (w tym 32 katolików i 20 ewangelików), 5 domów mieszkalnych oraz 204,27 ha roli ornej i ogrodowej; 10,99 ha łąk; 23,61 ha pastwisk; 160,45 ha boru; 9,45 ha nieużytków; 41,63 ha wody; razem 450,4 ha[7]. W 1903 właścicielem Otomina była Królewska Komisja Osiedleńcza[8].
W 1996 przywrócono miejscowości nazwę Otomin. Do 1996 wieś nosiła nazwę Szadółki, pomimo włączenia właściwych Szadółek czyli na wschód od Obwodnicy Trójmiejskiej w 1973 w granice administracyjne Gdańska[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
8 grudnia 2015 w miejscowości erygowano parafię rzymskokatolicką pw. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. Ośrodkiem nowej parafii stał się oddany do użytku w tym samym roku kościół przy ul. Konnej[9]. 25 listopada 2016 wyburzono zabytkowy transformator, stojący dotąd pośrodku pętli autobusowej.
W 2017 przebudowano (utwardzono) drogę do Sulmina, co pozwoliło na wydłużenie linii komunikacji miejskiej do Niestępowa w 2018[10].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95846
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 910 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Dr F. Lorentz „Polskie i nazwy miejscowości na Pomorzu” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3).
- ↑ a b M.P. z 1996 r. nr 79 , poz. 714
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 92.
- ↑ Otomin (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 760.
- ↑ Historia wsi Otomin.
- ↑ W. Rozenberg, M. Irzyk Powiat gdański: Nowe parafie w Otominie, Przejazdowie i Juszkowie. Wybudują kościół.
- ↑ Schetynówki na nowych zasadach, Flash-Panorama Pomorza nr 4(53), kwiecień 2017, s. 4, ISSN 2392-2869.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- plan Otomina
- Lasy Otomińskie. survival.strefa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-10)].
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Osady | |
| Części wsi |
|
| Przysiółek wsi | |
| Pozostałe miejscowości |
